بر کرانه غدیر صفحه 1516

ای پیرزن در حالی که تو در خیمه ات نشسته ای، عمر چگونه از تو باخبر باشد؟ پیرزن گفت:

سبحان الله. گمان نمی کردم که کسی بر مردم ولایت کند و نداند که در مشرق و مغرب سرزمین او چه می گذرد.

عمر که از

این حرف بسیار تحت تأثیر قرار گرفته بود، با ناراحتی از پیرزن خداحافظی کرد و به راه خود ادامه داد. در حالی که می گریست و با خود می گفت:

وای بر تو ای عمر!

همه از تو داناتر هستند. حتی پیرزن ها.

*****

الغدیر، ج 11، ص 286.

شجره رضوان

بعد از فوت پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله و سلم بعضی از مردم برای نماز خواندن به زیر درختی می رفتند که در زیر آن بیعت رضوان شده بود، این خبر به گوش عمر رسید.