بر کرانه غدیر صفحه 1589

الغدیر، ج 14، ص 131.

احادیث غلوآمیز

شیخ ابراهیم عبیدی می نویسد:

روزی پیامبر به عایشه فرمود:

هنگامی که خداوند، خورشید را آفرید، آن را از مرواریدی سپید آفرید، پس آن را بر چرخ گردنده ای نهاد و برای چرخ دنده نیز 860 دستگیره آفرید، و در هر دستگیره آن زنجیری از یاقوت سرخ نهاد و آنگاه شصت هزار تن از فرشتگان مقرب را بفرمود تا به نیروی خویش که خداوند ویژه آنان گردانیده بود، آن را با زنجیرها بکشند و خورشید مانند سپهر بر آن چرخ گردنده است که در گنبد سبز می چرخد و زیبائی آن بر خاکیان آشکار می شود و در هر روز بر خط استواء می ایستد و می گوید:

ای فرشتگان، من از خدا شرم دارم که چون در برابر کعبه که قبله مؤمنان است، رسیدم از آنجا بگذرم و ملایکه با همه نیرویشان خورشید را می کشند تا از فراز کعبه بگذرد و او نمی پذیرد، تا این ملائکه از دست او عاجز می شوند و خدای تعالی با وحی به ملائک الهام می کند که آواز دهند:

که ای خورشید به آبروی مردی که نام او بر چهره درخشانت نگاشته شده، برگرد و به گردش که داشتی، ادامه بده. چون

این را بشنود به نیروی خدای مالک به تکان آید.

در این هنگام عایشه از رسول الله پرسید که:

او کیست و رسول الله جواب داد: