بر کرانه غدیر صفحه 209

روز غده یر پیامبر صلی الله علیه و آله مردم را به سوی حضرت علی علیه السلام فراخواند و دست حضرت را بلند کرد، به طوری که زیر بغل حضرت پیدا شد. هنوز مردم متفرق نشده بودند که آیه ی «الیوم اکملت …» نازل شد.

سپس حضرت فرمود:

پروردگارا، دوست بدار کسی را که علی را دوست دارد و دشمن بدار کسی را که علی را دشمن دارد و یاری کن هر که علی را یاری کند و …

4 شأن نزول آیه فوق و داستانهای مربوط به غدیر در مناقب خوارزمی، ص 80؛ تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 32؛ شبلنجی در نورالابصار، ص 75، فصول المهمه ابن صباغ نیز ذکر شده است.

آیه تبلیغ و آیه اکمال دین و حدیث غدیر

پیامبر اسلام، در سال آخر عمر با بیش از صد هزار تن حجهالوداع را به جای آورد و در برگشت در سرزمین «خم» که جایگاه گودالهای آب بود، فرمان ایست داد. پیش افتاده ها توقف کردند و عقب ماندگان رسیدند. از سنگ و جهاز شترها منبری ساختند و پیامبر بر روی منبر در برابر جمعیت صد هزار نفری و در گرمای سوزان غدیر، خطبه ای ایراد کرد. سپس کمربند حضرت علی را گرفت و فرمود:

«من کنت مولاه فعلی (فهذا علی) مولاه اللهم وال

من والاه …»

سپس مردم، از جمله عمر، با حضرت بیعت کردند و صدای «بخ بخ» بلند شد.

تذکر