بر کرانه غدیر صفحه 356

«من مات بغیر امام مات میته جاهلیه » (2)

هر کس بدون امام بمیرد، مانند این است که در جاهلیت مرده است. عبارت دیگری که نقل کرده اند این است:

«من مات و لیس فی عنقه بیعه مات میته جاهلیه » آن که بمیرد و در گردن او بیعت یک امام نباشد، مردنش از نوع مردن جاهلیت است. به عبارتی هم که

شیعه نقل می کند، سنیها زیاد نقل کرده اند. عبارت دیگر: «من مات و لا امام له مات میته جاهلیه ». این عبارت ها خیلی زیاد است و نشان دهنده اهتمام زیاد پیغمبر اکرم به مساله امامت است.

کسانی که امامت را تنها به معنی رهبری اجتماعی می دانند، می گویند ببینید پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله به مساله رهبری تا کجا اهمیت داده که معتقد شده است اگر امت رهبر و پیشوا نداشته باشد، اصلا مردنش مردن جاهلی است، برای اینکه صحیح تفسیر کردن و صحیح اجرا کردن دستورات اسلامی بستگی دارد به اینکه رهبری، رهبری درستی (دلائل الصدق، ص 6 و 13. 2. مسند احمد). باشد و مردم پیوندشان را با رهبر محکم کرده باشند. اسلام یک دین فردی نیست که کسی بگوید من به خدا و پیغمبر اعتقاد دارم و بنابراین به هیچ کس کاری ندارم. خیر، غیر از خدا و پیغمبر، تو حتما باید بفهمی و بشناسی که در این زمان رهبر کیست و قهرا در سایه رهبری او فعالیت کنی.

آنها که امامت را به مفهوم مرجعیت دینی معنی می کنند، [در معنی این حدیث] می گویند کسی که می خواهد دین داشته باشد، باید مرجع دینی خودش را بشناسد و بداند که دین را از کجا بگیرد. اینکه انسان دین داشته باشد ولی دینش را از ماخذی بگیرد که ضد آن است، عین جاهلیت است.

آن کسی که امامت را در حد ولایت معنوی می برد، می گوید این حدیث می خواهد بگوید که اگر انسان مورد توجه یک ولی کامل نباشد، مانند این است که در جاهلیت مرده است.

این حدیث را چون متواتر است خواستم اول عرض کرده باشم که در ذهن

شما باشد تا بعد درباره اش بحث کنیم. حال برویم سراغ آیات قرآن.

امامت در قرآن