بر کرانه غدیر صفحه 488

و اخیتک فی الله و صافیتک فی الله و صافحتک فی الله و عادهت الله و ملائکته و رسله و انبیائه و الائمه المعصومین علیهم السلام علی أنی إن کنت من اهل الجنه و الشفاعه و أذن لی بأن أدخل الجنه لا ادخلها الا و أنت معی.

با تو در راه خدا برادر می شوم؛ با تو در راه خدا راه صفا و صمیمیت در پیش می گیرم؛ با تو در راه خدا دست می دهم و با خدا، ملایکه، کتابها، فرستادگان و پیامبرانش و ائمه معصومین علیه السلام عهد می بندم که اگر از اهل بهشت و شفاعت شده، اجازه ورود به بهشت یافتم، داخل آن نشوم مگر آنکه تو با من همراه شوی.

آنگاه دیگری می گوید:

قبلت

یعنی، قبول کردم. سپس می گوید:

اسقطت عنک جمیع حقوق الاخوه ما خلا الشفاعه و الدعاء و الزیاره

جز شفاعت و دعا و زیارت، همه حقوق برادری را ساقط کردم. (7)

بیرازی جستن

امام صادق علیه السلام فرمود:

تبری إلی الله عز و جل ممن ظلمهم حقهم؛ (8)