بر کرانه غدیر صفحه 531

تلاش بی پایان، معمار مدینه غدیر را در بیماری فرو برد؛ بیماری و ضعفی که به تدریج فزونی یافت و او را از کوشش علمی باز داشت. بیماری و بستری شدن علامه حدود دو سال به طول انجامید و حتی درمانهای خارج از کشور نیز مفید واقع نشد. سرانجام در نیمروز جمعه 12 تیرماه 1349 برابر 28 ربیع الثانی 1390 ق، آیتی از آیات الهی و عاشقی از عاشقان ولایت، جهان خاکی را بدرود گفت. وی، که همواره در نماز بود و جز به عبادت خدای کعبه و خدمت به مولود آن نمی اندیشید، در شصت و هشت سالگی از دنیا رفت و جهانی را در غم ارتحال خویش فرو برد و به راستی الغدیر وی، چراغ خانه دلها و مشعل هدایت امت اسلامی فروزان باقی ماند.

پی نوشتها

1 الغدیر، علامه امینی، ترجمه …، ج 1، ص 156

2 همان، ج 2، ص 25؛

ترجمه الغدیر، ج 3، ص 43 و 44

3 اعتقادات، شیخ صدوق، ص 110

4 الغدیر، ج 1، ص 154؛ شهداء الفضیله، علامه امینی، ص 7

5 «شهداء الفضیله»، مقدمه شیخ محمد خلیل الدین عاملی، ص 4

6 اندیشه اصلاحی در نهضتهای اسلامی، محمد جواد صاحبی، ص 208 و 209

7 مائده،. 67