بر کرانه غدیر صفحه 638

یعنی اسلام کامل شده به وسیله حکومت عادل را خداوند برگزید و صورت کامل و ن هایی دین قرار داد. اسلامی که

تا محمد بود محمد را داشت و سپس در متن خود چیزی ندارد جز قرآن و علی و لاغیر. اسلامی که به گفته یکی از شاعران معاصر مصری:

لئن قیل اسلام و ما قیل حیدر (8)

فذلک قلب لیس ینبضه دم

اگر بگویند اسلام و نام علی را با آن نبرند، این قلبی است که خونی در آن جریان ندارد.

آری، این گونه پیشوا … نه یزید و ولید، نه حجاج و خالد قسری، نه هارون الرشید و متوکل عباسی …

*****

1- و خوشبختانه می نگریم که از میان جهان سنت، از یک فرستنده مشهور در قرن چهاردهم اسلامی، همین فریاد را می زنند که شیعه در طول چهارده قرن زده است:

(من انکر الغدیر فقد انکر الاسلام بالذات).

2- مقصود، برادر خدایی و دینی و مسلکی است و اشاره است به واقعه (مواخات) و پیمان برادری بستن میان اصحاب، که در آنجا پیامبر میان دو تن، دو تن، از اصحاب خود پیمان برادری بست و چون به خود رسید، میان خویشتن و علی پیمان برادری بست و علی را برادر ایمانی خویش قرار داد.