پیروان غدیر در گذر تاریخ صفحه 81

1- 134. ر. ک: تاریخ الشیعه، ص 206 - 213؛ الشیعه و التشیع، ص 148 - 159؛ شیعه در اسلام علامه طباطبایی، ص 29 - 30؛ فلاسفهالشیعه، شیخ عبداللَّه نعمه، ص 156 - 119.

2- 135. فاطمیون را«عبیدیون» می نامند که منسوب به عبیداللَّه بن مهدی نخستین خلیفه فاطمی است. وی در سال {296} هجری به حکومت رسید.

خواستند تا وارد مصر گردد. وی فرمانده ارتش خود به نام «جوهر» را با هزار سواره عازم مصر نمود و او وارد مصر گردید. در سال 358 هجری قمری از پوشیدن لباس سیاه و خواندن خطبه ای که بنی عباس می خواندند منع کرد و دستور داد جامه سفید پوشیده و خطبه زیر را بخوانند: «اللّهمّ صلّ علی محمّد المصطفی، وعلی علی المرتضی وعلی فاطمه البتول وعلی الحسن والحسین سبطی الرسول...».

او در سال 359 هجری قمری دستور تأسیس دانشگاه الازهر را صادر کرد و بنای آن به سال 361 هجری قمری پایان یافت. همچنین دستور گفتن «حی علی خیرالعمل» را در اذان صادر نمود. مشابه همین دستور توسط جعفربن فلاح فرماندار دمشق از جانب المعزباللَّه صادر گردید.(1)

پیروان غدیر در عصر حمدانیان و مذاهب شیعه

در قرن چهارم هجری قمری حکومت شیعی دیگری نیز در جهان اسلام پدید آمد، و آن حکومت حمدانیان (391 - 293 ه ق) بود. برجسته ترین زمامدار آل حمدان علی بن عبداللَّه بن حمدان، ملقب به سیف الدوله (303 - 350 ه ق) بود. وی انسانی خردمند، دانش دوست و سلحشور بود و بیشتر ایام عمر خود را در جنگ با تجاوزگران رومی به سر برد. در عصر حمدانیان سرزمین سوریه، مانند حلب و اطراف آن، بعلبک و توابعش،جبل عامل و سواحل آن،