و هر که از فرمان او سر پیچد از رحمت او به دور است ؛
و کسی که از او پیروی کند مورد رحمت و عنایت خداوند قرار می گیرد. مؤ من کسی است که او را تصدیق کند و به او ایمان بیاورد.
لحظه های فراموش نشدنی
مردم بی سروصدا گوش اند. در این هنگام پیامبر(ص ) علی (ع ) را فرا می خواند تا بالای منبر بیاید و سمت راست او بایستاد.
همهمه ای در جمعیت افتاد، برخی او را به یکدیگر نشان می دادند. بعضی دیگر که دور بودند منتظر بودند ببینند چه کسی بالای منبر می رود. آرامش به جمعیت برگشت ؛ بار دیگر سکوت حکم فرما شد. پیامبر نگاهی به جمعیت انداخت سپس ادامه داد:
ای مردم !من به زودی از میان شما می روم .
دوباره صدای همهمه و غلغله ای از جمعیت بلند
می شود صدای ناله و شیون و فریاد و گریه بیابان غدیر را به لرزه در آورده به طوری که دیگر صدای پیامبر شنیده نمی شود، ناگهان پیامبر با صدای بلند و رسا می فرماید:
هان ای مردم ! من مسئولم و شما نیز مسئولید.
جمعیت ساکت می شوند. آنگاه ادامه می دهند: