در ساحل غدیر صفحه 108

چو کبوتر دلم شد به هوای تو هوایی

نه ز موج بحر ترسم نه ز انقلاب دریا

به سفینه ای نشستم که در او تو ناخدایی

چو ندای فقر و فخری بشنیدم از پیمبر

ندهم به سلطنت دولت فقر و بینوایی

به همه دیار رفتم ز همه نشان گرفتم

نه کس از توام نشان داد و نگفت از کجایی

ز کست نشان چه جویم که تو در میان جانی

ز دلم سراغ گیرم که تو با دل آشنایی

خم غدیر حیدری