غدیر از دیدگاه اهل سنت صفحه 6

فاصله جحفه تا مکه تقریبا 250 و تا رابغ 26 کیلومتر است ((3)) و در آن غدیری بوده است که آب گندیده و مسموم آن قابل استفاده مسافران نبوده و قافله ها در آن وادی توقف نمی کردند ((4)) گویا به همین دلیل خم نامیده شده است چرا که خم به هر چیز فاسدی گفته می شود که بدبو باشد قفس مرغ رانیز به همین دلیل خم می گویند.

گزارشی از حجه الوداع

سال دهم هجرت است , و اسلام سراسر جزیره العرب را فراگرفته است همه قبایل عرب به آیین مسلمانی گرویده , به رسالت حضرت ختمی مرتبت (ص ) اقرار کرده اند اثری از بت و بت پرستی در هیچ یک از قبایل به چشم نمی خورد زحمات صاحب رسالت (ص ) به ثمر نشسته و میوه شیرین خود را به بارآورده است بت از سریرالوهیت فرود آمده , و کلمه طیبه لااله الااللّه در گستره جزیره العرب , طنین افکن شده است .

اکنون تنها تفاوت مردم , در ایمان قلبی و سابقه آنان در اسلام است پیامبر عظیم الشان (ص ) که حدودبیست و سه سال سخت ترین رنج ها را تحمل کرده ,

و در تمام این مدت طولانی لحظه ای در انجام وظیفه و ابلاغ رسالت سستی نورزیده , و هیچ گاه احساس خستگی نکرده , اینک دریافته است که به زودی از این جهان رخت برخواهد بست و به دیدار معبود یگانه اش خواهد شتافت پس همچنان بی وقفه می کوشد تاآنجا که امت برمی تابد, آداب اسلام را به آنان بیاموزد اندکی از احکام اسلام باقی است , که هنوز فرصتی برای ابلاغ یا آموزش آنها فراهم نیامده است فریضه مهم حج از آن جمله است آن گرامی تا آن روز فرصت نیافته بود حج را چون نماز به مسلمانان بیاموزد و اکنون تنها و آخرین فرصت است .

اعلام عمومی شد که رسول خدا(ص ) حج می گزارد مردم از قبایل رو به سوی مدینه نهادند و آن حضرت در روز پنج شنبه شش روز, یا شنبه چهار روز به آخر ذیقعده ((5)) ابودجانه را در مدینه جانشین خود ساخته ((6)) در حالی که همه همسران و خاندانش او را همراهی می کردند ((7)) و صد شتر قربانی همراه داشت , ((8)) از مدینه حرکت کرد.

در آن روزها بیماری سختی (آبله یا حصبه ) در مدینه شایع بود که بسیاری از مسلمانان را از این مصاحبت میمون محروم می داشت ((9)) با این حال دهها هزار نفر با پیامبر همراه شدند مورخان همراهان آن حضرت را چهل هزار, هفتاد هزار, نود هزار, 114 هزار, 120 هزار و 124 هزار نفرنوشته اند ((10)) ولی با این همه حق این است که بگوییم : چنان جمعیتی در رکاب آن حضرت حرکت کردکه شمارش بر جز خدا پوشیده

است ((11)) اینان کسانی بودند که از مدینه می آمدند, ولی تعداد حاجیان به این عده منحصر نمی شد زیرا اهل مکه و ساکنان حومه آن و کسانی که از یمن در رکاب امیرالمؤمنین علی (ع ) آمده بودند, نیز در حج شرکت داشتند.

حضرت غسل کرد, بدن مبارکش را روغن مالید, خود را خوشبو کرد, موهایش را شانه زد, ((12)) و ازمدینه بیرون آمد هنگامی که از مدینه بیرون می رفت تنها دو تکه لباس بر تن داشت که یکی را بر دوش انداخته و دیگری را به کمر بسته بود منزل به منزل پیش می رفت , وقتی به ((ذی الحلیفه )) رسید احرام بست ((13)) و همچنان پیش رفت تا در روز سه شنبه چهارم ماه ذیحجه وارد مکه شد از باب بنی شیبه واردمسجدالحرام شد ((14)) , طواف کرد, نماز طواف به جای آورد, بین صفا و مروه سعی نمود و بدین ترتیب اعمال عمره به پایان رسید ((15)) به کسانی که قربانی همراه خود نیاورده بودند, فرمود تقصیر کرده ازاحرام خارج شوند ((16)) و خود چون قربانی همراه داشت در حال احرام باقی ماند, تا در منی قربانی کند ((17)) امیرمؤمنان که از حرکت پیامبر برای حج آگاه شده بود, در حالی که 37 قربانی همراه داشت , باسپاهیان خود برای شرکت در مراسم حج از یمن حرکت کرد, و در میقات اهل یمن به همان نیتی که پیامبر (ص ) محرم شده بود, احرام بست , و مانند حضرت رسول , پس از سعی صفا و مروه در احرام باقی ماند ((18)) .

رسول مکرم اسلام (ص ) روز هشتم ذیحجه