- مقدمه ناشر 1
- انسجام تکوینی در صدر اسلام 4
- وصیّت پیامبران به پیروی از جانشین به حقّ 5
- اشاره 6
- وحدت حقیقی بر محور امام معصوم علیه السلام 6
- اشکال 9
- توضیح 10
- پاسخ 10
- سنت الهی در امتحان امت ها 10
- 1 - امتحان ملائکه و شیطان با خلقت حضرت آدم علیه السلام 11
- 2 - امتحان امُت اسلامی در وحدت بر مسأله امامت 12
- ایمان همراه با ولایت 15
- احتیاج به امام ناطق 16
- وظیفه ما در بیان حقایق 17
- علم پیامبرصلی الله علیه وآله به اختلاف امت اسلامی 19
- توجیه کلام هارون علیه السلام 20
- اشاره 20
- پاسخ 21
- ضرورت بیان حقایق 22
- حرمت کتمان حقایق 24
- امام علی علیه السلام و دعوت به اهل بیت علیهم السلام 26
- توضیح 42
- غدیر از دیدگاه برخی از اهل سنت 42
- 1 - محمد بن محمد غزّالی 43
- 2 - محمد بن طلحه شافعی 43
- 3 - سبط بن جوزی 44
- 4 - محمد بن یوسف گنجی شافعی 44
- 5 - سعیدالدین فرغانی 44
- 7 - سعدالدین تفتازانی 45
- 6 - تقی الدین مقریزی 45
- برخی از شاعران غدیر از اهل سنت 46
- اشاره 46
- 3 - جلال الدین مولوی 51
- 2 - سنایی غزنوی 51
1- 48. صحیفه امام، ج 20، ص 228، امامت و انسان کامل از دیدگاه امام خمینی قدس سره، ص 220.
رجوع به خدا و رسول هنگام اختلاف در جانشین پیامبرصلی الله علیه وآله
خداوند متعال می فرماید: «أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنکُمْ فَإِن تَنازَعْتُمْ فِی شَیْ ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَی اللَّهِ وَالرَّسُولِ»؛(1)(2) «ای کسانی که ایمان آورده اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولو الأمر [= اوصیای پیامبر] را! و هرگاه در چیزی نزاع داشتید، آن را به خدا و پیامبر بازگردانید (و از آن ها داوری بطلبید)».
و نیز می فرماید: «وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ وَاصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصّابِرِینَ»؛(3)(4) «و (فرمان) خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید! و نزاع (و کشمکش) نکنید، تا سست نشوید، و قدرت (و شوکت) شما از میان نرود! و صبر و استقامت کنید که خداوند با استقامت کنندگان است»!
از این آیات استفاده می شود که مرجع هنگام اختلاف در مسائل و موضوعات خارجی که از آن جمله تعیین امام و جانشین بعد از پیامبرصلی الله علیه وآله می باشد رجوع به خدا و رسول است که از این طریق، اختلاف از بین مردم برطرف خواهد شد.
ضرورت بیان حقایق
خداوند متعال می فرماید: «فَماذَا بَعْدَ الْحَقِ ّ إِلَّا الضَّلالُ»؛(5) «با این حال، بعد از حق، چه چیزی جز گمراهی وجود دارد؟!»