- مقدمه ناشر 1
- پیشگفتار 2
- واقعه غدیر 3
- اهمیّت واقعه غدیر 9
- موضع جغرافیایی غدیر خم 9
- اشاره 11
- حرف الف 11
- راویان حدیث غدیر از صحابه 11
- حرف باء 12
- حرف جیم 12
- حرف ثاء 12
- حرف خاء 13
- حرف حاء 13
- حرف راء و زاء 13
- حرف سین 14
- حرف طاء 14
- حرف عین 14
- حرف میم 17
- حرف قاف و کاف 17
- حرف هاء تا آخر حروف. 17
- حرف نون 17
- حرف فاء 17
- توضیح 18
- راویان حدیث غدیر از تابعین 18
- راویان حدیث در قرن دوّم 20
- راویان حدیث در قرن چهارم 20
- راویان حدیث در قرن سوّم 20
- راویان حدیث در قرن پنجم 21
- راویان حدیث در قرن هفتم 22
- راویان حدیث در قرن هشتم 22
- راویان حدیث در قرن ششم 22
- راویان حدیث در قرن نهم 23
- راویان حدیث در قرن یازدهم 24
- راویان حدیث در قرن دوازدهم 24
- راویان حدیث در قرن دهم 24
- راویان حدیث در قرن سیزدهم 25
- راویان حدیث در قرن چهاردهم 25
- تواتر حدیث غدیر 26
- کسانی که اعتراف به تواتر حدیث غدیر نموده اند 26
- اشاره 26
- اشاره 28
- تصریح به صحت حدیث غدیر 28
- 1 - ابن حجر هیتمی 28
- 5 - ترمذی 29
- 7 - ابن عبدالبرّ قرطبی 29
- 2 - حاکم نیشابوری 29
- 6 - ابو جعفر طحاوی 29
- 4 - ابن کثیر دمشقی 29
- 3 - حلبی 29
- 11 - ابن حجر عسقلانی 30
- 8 - سبط بن جوزی 30
- 12 - ابن مغازلی شافعی 30
- 9 - عاصمی 30
- 10 - آلوسی 30
- 14 - ابو حامد غزّالی 31
- 13 - فقیه ابو عبداللَّه بغدادی (م 330) 31
- 16 - حافظ ابو عبداللَّه گنجی شافعی 31
- 15 - ابن ابی الحدید معتزلی 31
- 19 - حافظ نورالدین هیثمی (807) 32
- 20 - شهاب الدین قسطلانی (923) 32
- 18 - شمس الدین ذهبی شافعی (748) 32
- 17 - شیخ ابو المکارم علاء الدین سمنانی (736) 32
- 24 - ابو العرفان صبّان شافعی (1206) 33
- 22 - شیخ احمد بن باکثیر مکی (1047) 33
- 23 - میرزا محمّد بَدَخشی 33
- 21 - شیخ نور الدین هروی قاری حنفی (1014) 33
- 25 - ناصر الدین البانی 34
- البانی و سند حدیث غدیر 34
- توضیح 36
- حدیث تهنیت 36
- راویان حدیث تهنیت از علمای عامه 37
- 1 - محمد بن جریر طبری 39
- اشاره 39
- مؤلّفان پیرامون حدیث غدیر 39
- 3 - ابوبکر جعابی 40
- 4 - علی بن عمر دارقطنی 40
- 2 - حافظ ابن عقده 40
- 5 - شمس الدین ذهبی 40
- 6 - جزری شافعی 41
- 8 - ابو القاسم عبیداللَّه حسکانی 41
- 9 - امام الحرمین جوینی 41
- 7 - ابو سعید سجستانی 41
- 1 - تبادر از حاقّ لفظ 42
- 3 - استعمال قرآنی 42
- توضیح 42
- دلالت حدیث غدیر 42
- 2 - تبادر هنگام اضافه به افراد انسان 42
- 4 - فهم صحابه 43
- 5 - اشتراک معنوی 44
- 6 - قرینه صدر حدیث 46
- 7 - ذیل حدیث 47
- 8 - گواهی گرفتن از مردم 48
- 9 - اکمال دین به ولایت حضرت علی علیه السلام 48
- 10 - خبر وفات پیامبرصلی الله علیه وآله 49
- 12 - ترس پیامبرصلی الله علیه وآله 50
- 11 - تبریک به پیامبرصلی الله علیه وآله 50
- 13 - انکار حارث بن نعمان 51
- 14 - تعبیر به نصب 52
- 15 - تاج گذاری 52
- 16 - تعبیر به اولویّت 53
- 1 - محمد بن محمد غزّالی 55
- اعتراف کنندگان به دلالت حدیث غدیر بر ولایت 55
- 2 - ابوالمجد مجدود بن آدم، معروف به حکیم نسائی 55
- اشاره 55
- 3 - فرید الدین عطار نیشابوری 55
- 4 - محمد بن طلحه شافعی 56
- 5 - سبط بن جوزی 57
- 7 - سعیدالدین فرغانی 57
- 6 - محمد بن یوسف گنجی شافعی 57
- 9 - سعدالدین تفتازانی 58
- 8 - تقی الدین مقریزی 58
- 1 - احتجاج امام علی علیه السلام 63
- الف - روز شورا 63
- احتجاجات به حدیث غدیر 63
- ب - ایام خلافت عثمان 65
- ج - در اجتماع کوفه 67
- د - احتجاج در جنگ جمل 72
- و - احتجاج در روز صفین 73
- ه - حدیث سواران در کوفه 73
- 2 - احتجاج حضرت زهراعلیها السلام به حدیث غدیر 74
- 3 - احتجاج دیگران به حدیث غدیر 74
- بررسی شبهات 77
- بررسی شبهات 77
- پاسخ 77
- 1 - حدیث از طریق ثقات نقل نشده است!! 77
- 2 - مردم در صحت آن نزاع دارند!! 79
- پاسخ 80
- پاسخ 80
- 3 - «مولی» به معنای اولویّت نیست!! 80
- ریشه واژه «مولی» 82
- 5 - امامت حضرت امیرعلیه السلام بعد از عثمان!! 84
- پاسخ 84
- 4 - اولی و سزاوارتر در محبّت!! 84
- پاسخ 85
- 6 - امامت باطنی نه ظاهری!! 85
- پاسخ 86
- 7 - احتمال اولویّت در تعظیم!! 86
- پاسخ 86
- 8 - نقض به آیه 68 سوره آل عمران!! 87
- پاسخ 87
- 9 - ذیل حدیث!! 88
- پاسخ 88
- پاسخ 90
- 11 - استدلال به روایتی از حسن مثنّی 90
- 10 - مولی به معنای محبوب!! 90
- پاسخ 91
- 12 - قرینه ای بر حمل بر محبّت!! 91
- پاسخ 92
- پاسخ 94
- 13 - اشکال اجتماع دو متصرّف!! 94
واقعه غدیر
در دهمین سال هجرت، رسول خداصلی الله علیه وآله قصد زیارت خانه خدا را نمودند، فرمان حضرت مبنی بر اجتماع مسلمانان، در میان قبایل مختلف و طوائف اطراف، اعلان شد، گروه عظیمی برای انجام تکالیف الهی (ادای مناسک حج) و پیروی از تعلیمات آن حضرت، به مدینه آمدند. این تنها حجّی بود که پیامبر بعد از مهاجرت به مدینه، انجام می داد، که با نام های متعدد، در تاریخ ثبت شده است، از قبیل: حجهالوداع، حجهالاسلام، حجهالبلاغ، حجهالکمال و حجهالتمام.
رسول خداصلی الله علیه وآله، غسل کردند. دو جامه ساده احرام، با خود برداشتند: یکی را به کمر بسته و دیگری را به دوش مبارک انداختند، و روز شنبه، 24 یا 25 ذی قعده، به قصد حج، پیاده از مدینه خارج شدند. تمامی زنان و اهل حرم خود را نیز، در هودج ها قرار دادند. با همه اهل بیت خود و به اتفاق تمام مهاجران و انصار و قبایل عرب و گروه بزرگی از مردم، حرکت کردند.(1) بسیاری از مردم به علت