مفهوم غدیر صفحه 37

1- 99. سلسله الاحادیث الصحیحه، ح 1750.

رسول خداصلی الله علیه وآله همسران خود را دستور داد تا نزد او رفته و به حضرت تهنیت بگویند. آنان نیز چنین کردند. از جمله کسانی که به حضرت تهنیت گفت عمر بن خطاب بود که خطاب به او عرض کرد: «گوارا باد بر تو ای فرزند ابی طالب! تو مولای من و مولای همه مردان و زنان مؤمن گردیدی».(1)

راویان حدیث تهنیت از علمای عامه

این مضمون را گروهی از امامان حدیث و تفسیر و تاریخ از علمای اهل سنت نقل کرده اند به نحوی که برخی آن را از مسلّمات دانسته و برخی دیگر با سندهای صحیح آن را از برخی صحابه امثال ابن عباس، ابی هریره، براء بن عازب و زید بن ارقم نقل کرده اند.

از جمله کسانی که حدیث «تهنیت» را نقل کرده اند عبارتند از:

1 - حافظ ابوبکر عبداللَّه بن محمد بن ابی شیبه {م 235}.(2)

2 - احمد بن حنبل {241}.(3)

3 - حافظ شیبانی نسویّ {303}.(4)

4 - حافظ ابو یعلی موصلی {307}.(5)

5 - حافظ ابو جعفر محمد بن جریر طبری {310}.(6)

6 - حافظ علی بن عمر دارقطنی بغدادی {358}.(7)

7 - قاضی ابوبکر باقلانی {403}.(8)