- مقدمه ناشر 1
- پیشگفتار 2
- واقعه غدیر 3
- اهمیّت واقعه غدیر 9
- موضع جغرافیایی غدیر خم 9
- راویان حدیث غدیر از صحابه 11
- اشاره 11
- حرف الف 11
- حرف باء 12
- حرف جیم 12
- حرف ثاء 12
- حرف حاء 13
- حرف راء و زاء 13
- حرف خاء 13
- حرف سین 14
- حرف عین 14
- حرف طاء 14
- حرف قاف و کاف 17
- حرف میم 17
- حرف فاء 17
- حرف هاء تا آخر حروف. 17
- حرف نون 17
- راویان حدیث غدیر از تابعین 18
- توضیح 18
- راویان حدیث در قرن سوّم 20
- راویان حدیث در قرن دوّم 20
- راویان حدیث در قرن چهارم 20
- راویان حدیث در قرن پنجم 21
- راویان حدیث در قرن ششم 22
- راویان حدیث در قرن هفتم 22
- راویان حدیث در قرن هشتم 22
- راویان حدیث در قرن نهم 23
- راویان حدیث در قرن یازدهم 24
- راویان حدیث در قرن دوازدهم 24
- راویان حدیث در قرن دهم 24
- راویان حدیث در قرن سیزدهم 25
- راویان حدیث در قرن چهاردهم 25
- تواتر حدیث غدیر 26
- کسانی که اعتراف به تواتر حدیث غدیر نموده اند 26
- اشاره 26
- اشاره 28
- تصریح به صحت حدیث غدیر 28
- 1 - ابن حجر هیتمی 28
- 7 - ابن عبدالبرّ قرطبی 29
- 6 - ابو جعفر طحاوی 29
- 4 - ابن کثیر دمشقی 29
- 2 - حاکم نیشابوری 29
- 5 - ترمذی 29
- 3 - حلبی 29
- 11 - ابن حجر عسقلانی 30
- 8 - سبط بن جوزی 30
- 12 - ابن مغازلی شافعی 30
- 9 - عاصمی 30
- 10 - آلوسی 30
- 16 - حافظ ابو عبداللَّه گنجی شافعی 31
- 13 - فقیه ابو عبداللَّه بغدادی (م 330) 31
- 14 - ابو حامد غزّالی 31
- 15 - ابن ابی الحدید معتزلی 31
- 20 - شهاب الدین قسطلانی (923) 32
- 19 - حافظ نورالدین هیثمی (807) 32
- 18 - شمس الدین ذهبی شافعی (748) 32
- 17 - شیخ ابو المکارم علاء الدین سمنانی (736) 32
- 24 - ابو العرفان صبّان شافعی (1206) 33
- 23 - میرزا محمّد بَدَخشی 33
- 21 - شیخ نور الدین هروی قاری حنفی (1014) 33
- 22 - شیخ احمد بن باکثیر مکی (1047) 33
- البانی و سند حدیث غدیر 34
- 25 - ناصر الدین البانی 34
- توضیح 36
- حدیث تهنیت 36
- راویان حدیث تهنیت از علمای عامه 37
- اشاره 39
- مؤلّفان پیرامون حدیث غدیر 39
- 1 - محمد بن جریر طبری 39
- 3 - ابوبکر جعابی 40
- 4 - علی بن عمر دارقطنی 40
- 2 - حافظ ابن عقده 40
- 5 - شمس الدین ذهبی 40
- 9 - امام الحرمین جوینی 41
- 8 - ابو القاسم عبیداللَّه حسکانی 41
- 7 - ابو سعید سجستانی 41
- 6 - جزری شافعی 41
- 1 - تبادر از حاقّ لفظ 42
- 3 - استعمال قرآنی 42
- توضیح 42
- دلالت حدیث غدیر 42
- 2 - تبادر هنگام اضافه به افراد انسان 42
- 4 - فهم صحابه 43
- 5 - اشتراک معنوی 44
- 6 - قرینه صدر حدیث 46
- 7 - ذیل حدیث 47
- 9 - اکمال دین به ولایت حضرت علی علیه السلام 48
- 8 - گواهی گرفتن از مردم 48
- 10 - خبر وفات پیامبرصلی الله علیه وآله 49
- 11 - تبریک به پیامبرصلی الله علیه وآله 50
- 12 - ترس پیامبرصلی الله علیه وآله 50
- 13 - انکار حارث بن نعمان 51
- 14 - تعبیر به نصب 52
- 15 - تاج گذاری 52
- 16 - تعبیر به اولویّت 53
- اعتراف کنندگان به دلالت حدیث غدیر بر ولایت 55
- 2 - ابوالمجد مجدود بن آدم، معروف به حکیم نسائی 55
- 1 - محمد بن محمد غزّالی 55
- اشاره 55
- 3 - فرید الدین عطار نیشابوری 55
- 4 - محمد بن طلحه شافعی 56
- 7 - سعیدالدین فرغانی 57
- 5 - سبط بن جوزی 57
- 6 - محمد بن یوسف گنجی شافعی 57
- 8 - تقی الدین مقریزی 58
- 9 - سعدالدین تفتازانی 58
- 1 - احتجاج امام علی علیه السلام 63
- الف - روز شورا 63
- احتجاجات به حدیث غدیر 63
- ب - ایام خلافت عثمان 65
- ج - در اجتماع کوفه 67
- د - احتجاج در جنگ جمل 72
- و - احتجاج در روز صفین 73
- ه - حدیث سواران در کوفه 73
- 3 - احتجاج دیگران به حدیث غدیر 74
- 2 - احتجاج حضرت زهراعلیها السلام به حدیث غدیر 74
- بررسی شبهات 77
- بررسی شبهات 77
- پاسخ 77
- 1 - حدیث از طریق ثقات نقل نشده است!! 77
- 2 - مردم در صحت آن نزاع دارند!! 79
- 3 - «مولی» به معنای اولویّت نیست!! 80
- پاسخ 80
- پاسخ 80
- ریشه واژه «مولی» 82
- 5 - امامت حضرت امیرعلیه السلام بعد از عثمان!! 84
- پاسخ 84
- 4 - اولی و سزاوارتر در محبّت!! 84
- پاسخ 85
- 6 - امامت باطنی نه ظاهری!! 85
- 7 - احتمال اولویّت در تعظیم!! 86
- پاسخ 86
- پاسخ 86
- 8 - نقض به آیه 68 سوره آل عمران!! 87
- پاسخ 87
- پاسخ 88
- 9 - ذیل حدیث!! 88
- 10 - مولی به معنای محبوب!! 90
- 11 - استدلال به روایتی از حسن مثنّی 90
- پاسخ 90
- پاسخ 91
- 12 - قرینه ای بر حمل بر محبّت!! 91
- پاسخ 92
- پاسخ 94
- 13 - اشکال اجتماع دو متصرّف!! 94
1- 156. سوره مائده، آیه 3.
2- 157. البدایه والنهایه، ج 5، ص 214 ؛ شواهد التنزیل، ج 1، ص 157.
مطلب بسیار مهمّی است که قبل از آن مقدمه چینی کرده و خبر از مرگ خود می دهد، و این به جز با معنای جانشینی خود در امر امامت و خلافت و سرپرستی سازگاری ندارد.
11 - تبریک به پیامبرصلی الله علیه وآله
مطابق برخی از روایات، پیامبرصلی الله علیه وآله بعد از واقعه غدیر و تمام شدن خطبه اش به مردم امر کرد تا به او تهنیت و تبریک بگویند. بنابر نقل حافظ ابو سعید نیشابوری (م 407) در کتاب «شرف المصطفی» به سندش از براء بن عازب و ابوسعید خدری نقل می کند که رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: «هنّئونی هنّئونی، انّ اللَّه تعالی خصّنی بالنبوّه، و خصّ اهل بیتی بالإمامه»؛ «مرا تبریک بگویید، مرا تبریک بگویید، زیرا خداوند متعال مرا به نبوت و اهل بیت مرا به امامت اختصاص داد.»
عمر بن خطاب در همین وقت جلو آمد و به حضرت علی علیه السلام تبریک گفت.
12 - ترس پیامبرصلی الله علیه وآله
سیوطی نقل کرده که رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: «همانا خداوند مرا مبعوث به رسالت نمود، این مطلب برای من سنگین بود و می دانستم که مردم مرا با ابلاغ این امر تکذیب خواهند کرد. خداوند مرا بیم داد که باید این مطلب را ابلاغ کنی یا اینکه عذاب خواهی شد. آنگاه این آیه را نازل فرمود: « یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ...».(1)