- مقدمه ناشر 1
- پیشگفتار 2
- واقعه غدیر 3
- اهمیّت واقعه غدیر 9
- موضع جغرافیایی غدیر خم 9
- اشاره 11
- راویان حدیث غدیر از صحابه 11
- حرف الف 11
- حرف ثاء 12
- حرف جیم 12
- حرف باء 12
- حرف راء و زاء 13
- حرف حاء 13
- حرف خاء 13
- حرف طاء 14
- حرف سین 14
- حرف عین 14
- حرف میم 17
- حرف قاف و کاف 17
- حرف هاء تا آخر حروف. 17
- حرف نون 17
- حرف فاء 17
- توضیح 18
- راویان حدیث غدیر از تابعین 18
- راویان حدیث در قرن چهارم 20
- راویان حدیث در قرن دوّم 20
- راویان حدیث در قرن سوّم 20
- راویان حدیث در قرن پنجم 21
- راویان حدیث در قرن ششم 22
- راویان حدیث در قرن هشتم 22
- راویان حدیث در قرن هفتم 22
- راویان حدیث در قرن نهم 23
- راویان حدیث در قرن یازدهم 24
- راویان حدیث در قرن دوازدهم 24
- راویان حدیث در قرن دهم 24
- راویان حدیث در قرن سیزدهم 25
- راویان حدیث در قرن چهاردهم 25
- تواتر حدیث غدیر 26
- کسانی که اعتراف به تواتر حدیث غدیر نموده اند 26
- اشاره 26
- اشاره 28
- تصریح به صحت حدیث غدیر 28
- 1 - ابن حجر هیتمی 28
- 7 - ابن عبدالبرّ قرطبی 29
- 4 - ابن کثیر دمشقی 29
- 6 - ابو جعفر طحاوی 29
- 3 - حلبی 29
- 2 - حاکم نیشابوری 29
- 5 - ترمذی 29
- 11 - ابن حجر عسقلانی 30
- 10 - آلوسی 30
- 8 - سبط بن جوزی 30
- 9 - عاصمی 30
- 12 - ابن مغازلی شافعی 30
- 14 - ابو حامد غزّالی 31
- 16 - حافظ ابو عبداللَّه گنجی شافعی 31
- 15 - ابن ابی الحدید معتزلی 31
- 13 - فقیه ابو عبداللَّه بغدادی (م 330) 31
- 17 - شیخ ابو المکارم علاء الدین سمنانی (736) 32
- 18 - شمس الدین ذهبی شافعی (748) 32
- 20 - شهاب الدین قسطلانی (923) 32
- 19 - حافظ نورالدین هیثمی (807) 32
- 21 - شیخ نور الدین هروی قاری حنفی (1014) 33
- 24 - ابو العرفان صبّان شافعی (1206) 33
- 22 - شیخ احمد بن باکثیر مکی (1047) 33
- 23 - میرزا محمّد بَدَخشی 33
- 25 - ناصر الدین البانی 34
- البانی و سند حدیث غدیر 34
- توضیح 36
- حدیث تهنیت 36
- راویان حدیث تهنیت از علمای عامه 37
- 1 - محمد بن جریر طبری 39
- مؤلّفان پیرامون حدیث غدیر 39
- اشاره 39
- 3 - ابوبکر جعابی 40
- 2 - حافظ ابن عقده 40
- 4 - علی بن عمر دارقطنی 40
- 5 - شمس الدین ذهبی 40
- 8 - ابو القاسم عبیداللَّه حسکانی 41
- 9 - امام الحرمین جوینی 41
- 7 - ابو سعید سجستانی 41
- 6 - جزری شافعی 41
- 3 - استعمال قرآنی 42
- 1 - تبادر از حاقّ لفظ 42
- دلالت حدیث غدیر 42
- 2 - تبادر هنگام اضافه به افراد انسان 42
- توضیح 42
- 4 - فهم صحابه 43
- 5 - اشتراک معنوی 44
- 6 - قرینه صدر حدیث 46
- 7 - ذیل حدیث 47
- 8 - گواهی گرفتن از مردم 48
- 9 - اکمال دین به ولایت حضرت علی علیه السلام 48
- 10 - خبر وفات پیامبرصلی الله علیه وآله 49
- 12 - ترس پیامبرصلی الله علیه وآله 50
- 11 - تبریک به پیامبرصلی الله علیه وآله 50
- 13 - انکار حارث بن نعمان 51
- 14 - تعبیر به نصب 52
- 15 - تاج گذاری 52
- 16 - تعبیر به اولویّت 53
- 2 - ابوالمجد مجدود بن آدم، معروف به حکیم نسائی 55
- 3 - فرید الدین عطار نیشابوری 55
- 1 - محمد بن محمد غزّالی 55
- اعتراف کنندگان به دلالت حدیث غدیر بر ولایت 55
- اشاره 55
- 4 - محمد بن طلحه شافعی 56
- 5 - سبط بن جوزی 57
- 7 - سعیدالدین فرغانی 57
- 6 - محمد بن یوسف گنجی شافعی 57
- 9 - سعدالدین تفتازانی 58
- 8 - تقی الدین مقریزی 58
- الف - روز شورا 63
- 1 - احتجاج امام علی علیه السلام 63
- احتجاجات به حدیث غدیر 63
- ب - ایام خلافت عثمان 65
- ج - در اجتماع کوفه 67
- د - احتجاج در جنگ جمل 72
- ه - حدیث سواران در کوفه 73
- و - احتجاج در روز صفین 73
- 3 - احتجاج دیگران به حدیث غدیر 74
- 2 - احتجاج حضرت زهراعلیها السلام به حدیث غدیر 74
- پاسخ 77
- بررسی شبهات 77
- 1 - حدیث از طریق ثقات نقل نشده است!! 77
- بررسی شبهات 77
- 2 - مردم در صحت آن نزاع دارند!! 79
- 3 - «مولی» به معنای اولویّت نیست!! 80
- پاسخ 80
- پاسخ 80
- ریشه واژه «مولی» 82
- 4 - اولی و سزاوارتر در محبّت!! 84
- پاسخ 84
- 5 - امامت حضرت امیرعلیه السلام بعد از عثمان!! 84
- 6 - امامت باطنی نه ظاهری!! 85
- پاسخ 85
- پاسخ 86
- 7 - احتمال اولویّت در تعظیم!! 86
- پاسخ 86
- 8 - نقض به آیه 68 سوره آل عمران!! 87
- پاسخ 87
- 9 - ذیل حدیث!! 88
- پاسخ 88
- پاسخ 90
- 11 - استدلال به روایتی از حسن مثنّی 90
- 10 - مولی به معنای محبوب!! 90
- پاسخ 91
- 12 - قرینه ای بر حمل بر محبّت!! 91
- پاسخ 92
- پاسخ 94
- 13 - اشکال اجتماع دو متصرّف!! 94
1- 264. الفصل، ج 4، ص 161.
2- 265.
3- 266. الاصابه، ج 2، ص 512، رقم 5704.
4- 267.
5- 268. المعجم الکبیر، ج 10، ص 96، ح 10071.
6- 269. مستدرک حاکم، ج 3، ص 437، ح 5661.
7- 270. منهاج السنه، ج 7، ص 319.
پاسخ
اولاً: ترمذی این حدیث را در صحیح خود نقل کرده و تصریح به صحّت آن نموده است.
ثانیاً: کسی را نمی شناسیم که در این حدیث نزاع کرده باشند، اگر کسی می بود حتماً ابن تیمیه نام او را می برد.
ثالثاً: کار ابن تیمیه در تضعیف این حدیث و احادیث دیگری که در مدح اهل بیت و خصوصاً علی بن ابی طالب علیه السلام وارد شده به جایی رسیده که حتی ناصرالدین البانی که از اتباع او در مسائل اعتقادی است این عمل او را ناخرسند دانسته و تصریح می کند که او در تضعیف احادیث عجله به خرج داده است، بدون آن که طرق آن را مورد بررسی قرار دهد.(1)
در حقیقت باید گفت: ابن تیمیه به جهت خصومت با شیعه و بهتر باید گفت: خصومت با اهل بیت علیهم السلام در صدد تضعیف بدون دلیل تمام احادیث فضائل و مقامات اهل بیت علیهم السلام و در رأس آن ها امام علی علیه السلام برآمده است.
3 - «مولی» به معنای اولویّت نیست!!
محمود زعبی در اشکال بر شرف الدین می گوید: «مولی به معنای اولویّت و برتری در تصرّف در لغت عرب به کار نرفته است».(2)
پاسخ
این ادعا که کلمه «مولی» به معنای اولویت و برتری به کار نرفته حرفی بدون دلیل بلکه بر خلاف واقعیات است؛ زیرا بزرگان کلام و تفسیر و لغت به این معنا برای کلمه «مولی» تصریح کرده اند: