- مقدمه ناشر 1
- پیشگفتار 2
- واقعه غدیر 3
- اهمیّت واقعه غدیر 9
- موضع جغرافیایی غدیر خم 9
- راویان حدیث غدیر از صحابه 11
- اشاره 11
- حرف الف 11
- حرف جیم 12
- حرف باء 12
- حرف ثاء 12
- حرف راء و زاء 13
- حرف خاء 13
- حرف حاء 13
- حرف سین 14
- حرف طاء 14
- حرف عین 14
- حرف هاء تا آخر حروف. 17
- حرف قاف و کاف 17
- حرف میم 17
- حرف نون 17
- حرف فاء 17
- توضیح 18
- راویان حدیث غدیر از تابعین 18
- راویان حدیث در قرن دوّم 20
- راویان حدیث در قرن سوّم 20
- راویان حدیث در قرن چهارم 20
- راویان حدیث در قرن پنجم 21
- راویان حدیث در قرن هفتم 22
- راویان حدیث در قرن ششم 22
- راویان حدیث در قرن هشتم 22
- راویان حدیث در قرن نهم 23
- راویان حدیث در قرن یازدهم 24
- راویان حدیث در قرن دهم 24
- راویان حدیث در قرن دوازدهم 24
- راویان حدیث در قرن سیزدهم 25
- راویان حدیث در قرن چهاردهم 25
- تواتر حدیث غدیر 26
- کسانی که اعتراف به تواتر حدیث غدیر نموده اند 26
- اشاره 26
- اشاره 28
- تصریح به صحت حدیث غدیر 28
- 1 - ابن حجر هیتمی 28
- 2 - حاکم نیشابوری 29
- 7 - ابن عبدالبرّ قرطبی 29
- 3 - حلبی 29
- 6 - ابو جعفر طحاوی 29
- 4 - ابن کثیر دمشقی 29
- 5 - ترمذی 29
- 11 - ابن حجر عسقلانی 30
- 8 - سبط بن جوزی 30
- 12 - ابن مغازلی شافعی 30
- 10 - آلوسی 30
- 9 - عاصمی 30
- 14 - ابو حامد غزّالی 31
- 16 - حافظ ابو عبداللَّه گنجی شافعی 31
- 15 - ابن ابی الحدید معتزلی 31
- 13 - فقیه ابو عبداللَّه بغدادی (م 330) 31
- 19 - حافظ نورالدین هیثمی (807) 32
- 17 - شیخ ابو المکارم علاء الدین سمنانی (736) 32
- 20 - شهاب الدین قسطلانی (923) 32
- 18 - شمس الدین ذهبی شافعی (748) 32
- 24 - ابو العرفان صبّان شافعی (1206) 33
- 23 - میرزا محمّد بَدَخشی 33
- 21 - شیخ نور الدین هروی قاری حنفی (1014) 33
- 22 - شیخ احمد بن باکثیر مکی (1047) 33
- البانی و سند حدیث غدیر 34
- 25 - ناصر الدین البانی 34
- توضیح 36
- حدیث تهنیت 36
- راویان حدیث تهنیت از علمای عامه 37
- 1 - محمد بن جریر طبری 39
- مؤلّفان پیرامون حدیث غدیر 39
- اشاره 39
- 3 - ابوبکر جعابی 40
- 2 - حافظ ابن عقده 40
- 4 - علی بن عمر دارقطنی 40
- 5 - شمس الدین ذهبی 40
- 9 - امام الحرمین جوینی 41
- 6 - جزری شافعی 41
- 7 - ابو سعید سجستانی 41
- 8 - ابو القاسم عبیداللَّه حسکانی 41
- 1 - تبادر از حاقّ لفظ 42
- توضیح 42
- 2 - تبادر هنگام اضافه به افراد انسان 42
- 3 - استعمال قرآنی 42
- دلالت حدیث غدیر 42
- 4 - فهم صحابه 43
- 5 - اشتراک معنوی 44
- 6 - قرینه صدر حدیث 46
- 7 - ذیل حدیث 47
- 8 - گواهی گرفتن از مردم 48
- 9 - اکمال دین به ولایت حضرت علی علیه السلام 48
- 10 - خبر وفات پیامبرصلی الله علیه وآله 49
- 12 - ترس پیامبرصلی الله علیه وآله 50
- 11 - تبریک به پیامبرصلی الله علیه وآله 50
- 13 - انکار حارث بن نعمان 51
- 15 - تاج گذاری 52
- 14 - تعبیر به نصب 52
- 16 - تعبیر به اولویّت 53
- 1 - محمد بن محمد غزّالی 55
- 3 - فرید الدین عطار نیشابوری 55
- 2 - ابوالمجد مجدود بن آدم، معروف به حکیم نسائی 55
- اعتراف کنندگان به دلالت حدیث غدیر بر ولایت 55
- اشاره 55
- 4 - محمد بن طلحه شافعی 56
- 7 - سعیدالدین فرغانی 57
- 5 - سبط بن جوزی 57
- 6 - محمد بن یوسف گنجی شافعی 57
- 9 - سعدالدین تفتازانی 58
- 8 - تقی الدین مقریزی 58
- 1 - احتجاج امام علی علیه السلام 63
- الف - روز شورا 63
- احتجاجات به حدیث غدیر 63
- ب - ایام خلافت عثمان 65
- ج - در اجتماع کوفه 67
- د - احتجاج در جنگ جمل 72
- ه - حدیث سواران در کوفه 73
- و - احتجاج در روز صفین 73
- 2 - احتجاج حضرت زهراعلیها السلام به حدیث غدیر 74
- 3 - احتجاج دیگران به حدیث غدیر 74
- بررسی شبهات 77
- بررسی شبهات 77
- پاسخ 77
- 1 - حدیث از طریق ثقات نقل نشده است!! 77
- 2 - مردم در صحت آن نزاع دارند!! 79
- 3 - «مولی» به معنای اولویّت نیست!! 80
- پاسخ 80
- پاسخ 80
- ریشه واژه «مولی» 82
- 5 - امامت حضرت امیرعلیه السلام بعد از عثمان!! 84
- پاسخ 84
- 4 - اولی و سزاوارتر در محبّت!! 84
- پاسخ 85
- 6 - امامت باطنی نه ظاهری!! 85
- پاسخ 86
- 7 - احتمال اولویّت در تعظیم!! 86
- پاسخ 86
- 8 - نقض به آیه 68 سوره آل عمران!! 87
- پاسخ 87
- 9 - ذیل حدیث!! 88
- پاسخ 88
- پاسخ 90
- 10 - مولی به معنای محبوب!! 90
- 11 - استدلال به روایتی از حسن مثنّی 90
- 12 - قرینه ای بر حمل بر محبّت!! 91
- پاسخ 91
- پاسخ 92
- پاسخ 94
- 13 - اشکال اجتماع دو متصرّف!! 94
1- 289. البدایه والنهایه، ج 7، ص 347.
2- 290. کنز العمّال، ج 13، ص 158.
3- 291. الریاض النضره، ج 1، ص 205.
10 - مولی به معنای محبوب!!
برخی مثل ابن حجر مکی و شاه ولی اللَّه دهلوی می گویند: مراد به (مولی) در حدیث غدیر «محبوب» است. یعنی هر کس که من محبوب اویم این علی نیز محبوب اوست.
پاسخ
اولاً: این ادعایی بدون دلیل است؛ زیرا با مراجعه به کتب لغت به این نتیجه می رسیم که هیچ یک از لغویین این معنا را برای کلمه (مولی) ذکر نکرده اند.
ثانیاً: این معنا با معنای متبادر از حدیث بدون قرینه سازگاری ندارد.
ثالثاً: این معنا با قرائن موجود در روایت خصوصاً قرینه صدر حدیث «الست اولی بکم من انفسکم» سازگاری ندارد.
رابعاً: اگر مقصود پیامبر از این حدیث این احتمال است، پس چرا افرادی همچون معاویه و عائشه و طلحه و زبیر و عمرو بن عاص و امثال آن ها با حضرت علی علیه السلام به جنگ برخواسته و با او مخالفت کردند؟ آیا معاویه نبود که لعن حضرت را در مأذنه ها علنی کرد؟ و ...
خامساً: این معنا خلاف آن چیزی است که صحابه از حدیث غدیر فهمیده اند، و لذا حسّان بن ثابت در شعر خود از قول پیامبرصلی الله علیه وآله می گوید: «و رضیت من بعدی اماماً و هادیاً»، و راضی شدم از بعد خود که علی علیه السلام امام و هادی باشد.
11 - استدلال به روایتی از حسن مثنّی
دهلوی می گوید: ابو نعیم اصفهانی از حسن مثنّی نقل کرده که از