- مقدمه ناشر 1
- پیشگفتار 1
- پیمان شکنان غدیر 2
- تشکیل سقیفه 8
- غوغای سقیفه!! 9
- بیعت با ابوبکر!! 11
- سیاست تزویر 15
- پایان بیعت سقیفه 18
- مخالفت با ابوبکر 18
- پناه به خانه حضرت زهراعلیها السلام 19
- مخالفت با بیعت ابوبکر 26
- مبارزات حضرت فاطمه علیها السلام 28
- رویارویی امام علی علیه السلام با توطئه سقیفه 29
- راه های بیعت 31
- راه های بیعت 31
- ب) بی اعتناها 32
- استدلال و موعظه 32
- الف) هواخواهان ابوبکر 32
- ج) مخالفان 32
- ج) مخالفان 32
- تطمیع 33
- تهدید 34
- قتل 35
- 2 - ظلم و تعدّی نسبت به اهل بیت علیهم السلام 38
- نتایج و آثار سقیفه 38
- 1 - اختلاف بین مسلمانان 38
- 3 - ظلم والیان 39
- 4 - تحقیر مردم 41
- 5 - بی اعتنایی به ارزش ها 42
- استبعاد واقعه از طرف اهل سنت!! 43
- 2 - ابراز کینه ها 44
- 3 - قصد کشاندن اهل بیت علیهم السلام به درگیری 46
- 4 - تشبیه به مقتل عثمان 48
- 5 - طبیعت خشن خلیفه 52
- 6 - حقیقت شجاعت 53
- وفاداران غدیر 55
- 2 - ابان بن سعید 56
- 3 - فضل بن عباس 56
- 1 - عباس بن عبدالمطلب 56
- 5 - سلمان فارسی 57
- 6 - ابوذر غفاری 58
- 7 - أُبی بن کعب 58
- 9 - خالد بن سعید 60
- 10 - خزیمه بن ثابت 62
- 11 - ابوالهیثم بن تیهان 63
- 12 - حجر بن عدی کندی 64
- 14 - نعمان بن عجلان انصاری 65
- 13 - قیس بن سعد 65
- 15 - عمار بن یاسر 66
- 17 - ابوایوب انصاری 66
- 16 - براء بن عازب 66
- 18 - حذیفه بن یمان 67
- 19 - عثمان بن حنیف 68
- 21 - ابوالطفیل عامر بن واثله 69
- 23 - عبداللَّه بن عروه غفاری 70
- 24 - مسلم بن عوسجه 71
- 26 - حارث بن زهیر ازدی 73
- 25 - ابوفضاله انصاری 73
- 27 - بلال بن رباح 74
- 29 - اویس قرنی 76
- 28 - شبیب بن عبداللَّه 76
- 30 - انس بن حارث کاهلی 77
- 31 - ابولیلای انصاری 78
- 32 - جاریه بن قدامه سعدی تمیمی 78
- 34 - ابوقتاده حارث بن ربعی انصاری 81
- 35 - حجاج بن عمرو بن غزیه مازنی 82
- 36 - زاهر مولی عمرو بن حمق 83
- 38 - هانی بن عروه 85
زیادی بعد از او به بهانه انتقام از خون او در جنگ جمل و صفین و نهروان شد، و بعد از آن امام حسن و امام حسین علیهما السلام به شهادت رسیدند، و خون اهل مدینه به توسط لشکر یزید مباح گشت. آری، خانه نشین شدن عثمان نه برای خودش نفعی داشت و نه برای امت اسلامی.
5 - طبیعت خشن خلیفه
برخی درصدد استبعاد حادثه هجوم به خانه علی علیه السلام برآمد و می گویند: مگر ممکن است که شخصیتی همچون عمر بن خطاب دست به چنین کار زشتی بزند، مگر کسی می تواند تا به این اندازه خشونت به خرج بدهد؟!...
ولی هنگامی که به سیره و روش عمر بن خطاب در کتاب های اهل سنت پی می بریم نتیجه می گیریم که این کار از او هیچ استبعادی نداشته است؛
1 - در باب کفاره قتل، اهل سنت از عمر بن خطاب نقل کرده اند که گفت: «یا رسول اللَّه! انّی وأدت فی الجاهلیه؟ فقال: إعتق رقبه عن کل موؤده»؛(1) «ای رسول خدا! همانا من در جاهلیت دختر زنده به گور کرده ام؟ حضرت فرمود: از هر دختری که زنده به گور کرده ای یک بنده آزاد کن.»
2 - سعید بن مسیب می گوید: «حجّ عمر بضجنان، قال: لا اله الّا اللَّه العظیم، المعطی ما شاء من شاء. کنت ارعی ابل الخطاب بهذا الوادی فی مدرعه صوف، و کان فظاً غلیظاً یتعبنی اذا عملت، و یضربنی اذا قصرت.
1- 110. تکمله المجموع، نووی، ج 19، ص 187و189، دارالفکر، بیروت.