کتابخانه بالقرآن

اخلاق زیست محیطی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله صفحه 37

صفحه 37

بی توجهی به ارزش های والای انسانی است و به همین دلیل، باید تحولی در ارزش های ما صورت گیرد. در بسیاری از اوقات، رعایت اصول حفظ محیط زیست با یک سلسله محرومیت های مادی همراه است و دلیلی ندارد که یک فرد، بی جهت و بدون انگیزه معنوی، آن محرومیت ها را تحمل کند، مگر اینکه معتقد باشد این محرومیت ها در سرای دیگر بدون «پاداش» نخواهد ماند.

از این رو، دعوت مردم به حفظ محیط زیست بدون انگیزش ریشه های مذهبی در آنان بی اثر یا کم اثر خواهد بود. به همین دلیل، باید کوشید تا عوامل مخرب زیست محیطی، در پرتو ایمان و تقوا و عقیده به جهان دیگر و نظام مکافات، تضعیف شوند. بر اساس اصول اعتقادی مکتب زیست محیطی اسلام، بین اعمال انسان و نظام تکوینی زندگی او پیوند نزدیکی وجود دارد، به گونه ای که اگر انسان بر اساس فطرت و آفرینش گام بردارد، برکات الهی شامل حال او می شود.(1) هرگاه نیز برخلاف قوانین آفرینش رفتار کند، نظام آراسته و صالح جاری به فساد می گراید و زندگی او را تباه می سازد. بر این اساس، بحران زیست محیطی کنونی، حاصل انحطاط انسان در عرصه محیط زیست است.

در توضیح باید گفت از آنجا که خداوند، مالک و حاکم و مدبّر هستی است، برنامه های تکاملی انسان باید تحت عنایت آن مدبّر بزرگ قرار گیرد. بنابراین، راه مستقیم تنها آن راهی است که به سوی او منتهی می شود و جز این راه، هر طریق دیگری انحرافی و به سوی باطل خواهد بود. دلیل این مسئله

1- «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ؛ و اگر مردم شهرها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند، قطعا برکاتی از آسمان و زمین بر ایشان می گشودیم، ولی تکذیب کردند، پس به [کیفر] دستاوردشان [گریبان] آنان را گرفتیم.» اعراف:96