- مقدمه ناشر 1
- الف) سوره قدر 3
- 1 - آیات «لیله القدر» 3
- قرآن و ضرورت وجود حجّت در هر زمان 3
- 1 - آیات «لیله القدر» 3
- ب) سوره دخان 4
- مستفاد از آیات و روایات 8
- 2 - آیات «شهادت و گواهی» 8
- 2 - آیات «شهادت و گواهی» 8
- صفات شاهد 11
- 3 - آیه انذار 15
- 3 - آیه انذار 15
- «هادی» در اصطلاح قرآن 16
- مصداق هادی در آیه 17
- 4 - آیه نذیر 18
- 5 - آیه هدایت 19
- 6 - آیه صادقین 20
- 7 - آیه اولی الامر 22
- 8 - آیه امام 23
- 8 - آیه امام 23
- ضرورت وجود حجّت 25
- روایات عامه 26
- احتمال مخالف 26
- روایات اهل بیت علیهم السلام 27
- 2 - امام کفر و ضلالت 28
- اصطلاحات «امام» در قرآن 28
- 3 - صحف موسی علیه السلام 28
- 1 - امام به حق 28
- اصطلاحات «امام» در قرآن 28
- 4 - لوح محفوظ 29
- صفات امام بر حق 29
- قرآن و نصّ بر امام 31
- حقّ طاعت الهی 31
- حقّ حاکمیت الهی 32
- قرآن و نصب امام 33
- قرآن و نصب امام 33
- آیه اول 34
- مفهوم خلیفه 34
- آیه اول 34
- مقصود از خلافت الهی 36
- مقصود از «اسماء» 37
- مصداق «خلیفه» در آیه 38
- عدم اختصاص خلافت به آدم علیه السلام 40
- آیه دوم 41
- آیه سوم 42
- آیه چهارم 42
- آیه پنجم 43
- روایات و مسأله نصّ بر امام 44
- 2 - ولایت پیامبرصلی الله علیه وآله 45
- کسانی که از جانب خداوند ولایت دارند 45
- کسانی که از جانب خداوند ولایت دارند 45
- 1 - ولایت خداوند متعال 45
- بررسی آیات معارض 46
- 4 - ولایت اهل بیت علیهم السلام 46
- بررسی آیات معارض 46
- الف) خطاب های عمومی قرآن 46
- ب) آیات خلافت 48
- ج) آیه امانت 49
- مفهوم اصطفا «انتخاب» 50
- انتخاب اوصیا از دیدگاه قرآن 50
- اوصیا از ذریّه پیامبران 51
- عنایت خاص به ذریّه انبیا 54
- انتخاب اوصیا از جانب خداوند 56
- تغییر ناپذیری سنّت الهی 57
- نقد کلام ابوالحسن ندوی 57
- نقد کلام ابوالحسن ندوی 57
- پاسخ 58
- گزارشی از اوصیای پیامبران 60
- 1 - شیث وصی حضرت آدم علیه السلام 60
- 2 - انوش، وصیّ شیث 61
- 4 - مهلائیل وصیّ قینان 62
- 6 - ادریس نبیّ وصیّ یوارد 63
- 5 - یوارد وصیّ مهلائیل 63
- 7 - متوشلح وصیّ ادریس 64
- 8 - لمک، وصیّ متوشلح 65
- 9 - نوح نبیّ، وصیّ لمک 65
- 10 - سام، وصیّ حضرت نوح 66
- 11 - ارفخشد، وصیّ سام 67
- 12 - شالح، وصیّ أرفخشد 67
- 14 - وصیت ابراهیم به فرزندش اسماعیل علیهما السلام 69
- 15 - وصیت داوود به سلیمان علیهما السلام 70
- عصر فترت 72
- اوصیا از نسل حضرت اسماعیل علیه السلام در عصر فترت 74
- 1 - الیاس بن مضر 74
- اوصیا از نسل حضرت اسماعیل علیه السلام در عصر فترت 74
- 3 - کعب بن لؤی 75
- 2 - کنانه بن خزیمه 75
- 4 - قصیّ بن کلاب 76
- 6 - هاشم بن عبد مناف 77
- 5 - عبدمناف بن قصی 77
- 7 - عبدالمطلب بن هاشم 77
- غدیر محور انسجام حقیقی 81
- عواقب انکار نصّ بر امام علی علیه السلام 87
- اعتراف اهل سنت به عواقب انکار نص 88
- اعتراف اهل سنت به عواقب انکار نص 88
- 1 - دکتر احمد محمود صبحی 88
- 3 - ابن قتیبه 89
- 4 - مقریزی 89
- 2 - جاحظ 89
- 5 - ابن حزم ظاهری 90
- 6 – ابو الثناء آلوسی 90
- 7 - دکتر طه حسین مصری 91
- 9 - دکتر احمد امین مصری 93
- 10 - دکتر علی سامی نشار 94
- 13 - مصطفی رافعی، دکترای حقوق در دانشگاه پاریس 96
- 11 - عباس محمود عقّاد 96
- 12 - دکتر محمود خالدی، استاد دانشگاه یرموک، اردن 96
- 14 - محمّد رشید رضا 97
- 15 - سیّد قطب 97
و در اصطلاح اسلامی: اصطفاء و انتخاب برخی از افراد از جانب خداوند به این است که او را تصفیه و خالص از هر گونه شوائب موجود در غیر کرده و او را بر دیگران ترجیح دهد.
اوصیا از ذریّه پیامبران
با مراجعه به آیات قرآن کریم پی می بریم که سنّت الهی بر این قرار گرفته که اوصیا انبیا را به معنای عام آن که مرادف با حجّت خدا بوده و شامل نبیّ و امام و وصیّ می شود از ذریّه آنان قرار دهد. هیچ پیامبری نیست جز آن که وصیّ یا اوصیا داشته و خداوند آنان را از آل و ذریّه پیامبران قرار داده است، خواه آن اوصیا پیامبر باشند یا خیر. اینک به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
1 - خداوند متعال می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفی آدَمَ وَنُوحاً وَآلَ إِبْراهِیمَ وَآلَ عِمْرانَ عَلَی الْعالَمِینَ * ذُرِّیَّهً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ»؛(1) «به حقیقت خدا برگزید آدم و نوح و خانواده ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان. فرزندانی هستند برخی از نسل برخی دیگر و خدا به اقوال و احوال همه شنوا و دانا است.»
2 - و نیز می فرماید: «وَوَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَیَعْقُوبَ کُلاًّ هَدَیْنا وَنُوحاً هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ وَمِنْ ذُرِّیَّتِهِ داوُدَ وَسُلَیْمانَ وَأَیُّوبَ وَیُوسُفَ وَمُوسی وَهارُونَ وَکَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ * وَزَکَرِیّا وَیَحْیی وَعِیسی وَإِلْیاسَ کُلٌّ مِنَ الصّالِحِینَ * وَإِسْماعِیلَ وَالْیَسَعَ وَیُونُسَ وَلُوطاً وَکُلاًّ فَضَّلْنا عَلَی الْعالَمِینَ * وَمِنْ آبآئِهِمْ وَذُرِّیّاتِهِمْ وَإِخْوانِهِمْ وَاجْتَبَیْناهُمْ وَهَدَیْناهُمْ إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ * ذلِکَ هُدَی اللَّهِ یَهْدِی بِهِ مَنْ یَشآءُ مِنْ
1- 89. سوره آل عمران، آیات 33 و 34.