- شعراء غدیر در قرن 02 1
- اشاره 1
- سخنی در پیرامون شعر 2
- قصیده عینیه هاشمیان 4
- هاشمیات 6
- قصیده میمیه هاشمیات 10
- قصیده بائیه هاشمیات 15
- قصیده لامیه هاشمیات 19
- زندگی شاعر 26
- کمیت و زندگی مذهبی او 29
- کمیت و دعای ائمه درباره او 35
- کمیت و هشام بن عبد الملک 40
- کمیت و یزید بن عبد الملک 49
- ولادت و شهادت کمیت 50
- غدیریه 01 52
- غدیریه 02 52
- اشاره 52
- سید حمیری 52
- غدیریه 03 54
- غدیریه 04 55
- غدیریه 05 56
- غدیریه 06 56
- غدیریه 07 57
- غدیریه 08 58
- غدیریه 09 59
- غدیریه 10 61
- در پیرامون این غدیریه 63
- شروح قصیده 69
- تخمیس آن 70
- غدیریه 11 71
- غدیریه 12 72
- غدیریه 13 73
- غدیریه 14 74
- غدیریه 15 75
- غدیریه 17 77
- غدیریه 16 77
- غدیریه 18 78
- غدیریه 19 78
- غدیریه 21 79
- غدیریه 20 79
- زندگی شاعر 80
- غدیریه 23 80
- غدیریه 22 80
- داستان سید با پدر و مادرش 82
- بزرگواری سید و.. 86
- ستایش مقام ادبی شاعر 89
- سخن پردازی سید در ستایش آل الله 93
- راویان و حافظان شعر سید 97
- مذهب سید و سخن اعلام در پیرامون آن 98
- نقدی بر طه حسین 109
- رفتار سید با غیر شیعه 110
- گزارشها و بزم آراییهای سید 119
- خلفاء روزگار سید 131
- سیما و ساختمان بدنی سید 134
- ولادت و وفاتش 134
- مهارت سید در علم و تاریخ 138
- شعر سید درباره حدیث دعوت 141
- حدیث سرآغاز دعوت در سنت و تاریخ و ادب 144
- صورت های هفت گانه حدیث 148
- سخن و شعر انطاکی درباره حدیث 154
- سخن اسکافی در پیرامون این حدیث در کتاب النقض علی العثمانیه 158
- جنایاتی که بر این حدیث رفته است 159
- عبدی کوفی 163
- اشاره 163
- زندگی شاعر 170
- نبوغ عبدی در ادب و حدیث 173
- ولادت و درگذشت عبدی 174
- از نمونه های شعر او این قصیده است 175
- در بیان احادیثی که قصیده عبدی آمده و دانشمندان به نام عامه آن را روایت کرده اند 176
- حدیثی از ابن عباس 177
- حدیث فضیلت اشباح پنج گانه 178
- کشتی نجات بودن اهل بیت 179
- قبول اعمال به ولایت است 180
- نماز جز به درود بر آل تمام نیست 181
- دعا به درود بر دودمان پیغمبر پذیرفته است 184
- فرشتگان نگهبان علی بر دیگر ملائکه می بالند 185
- شعر دیگری از عبدی 186
- احادیثی که در آن شعر است 186
- مودت این خاندان واجب است 187
- سابقون خاندان پیغمبرند 187
- صراط مستقیم اهل بیتند 195
- فاطمه صدیقه و علی بزرگ صدیق و فاروق امت است 196
- نام هایی که بر در بهشت مکتوب است 199
- پیوند زناشویی علی و زهرا 200
- کابین زهرا 201
- نثار زهرا 202
- گریه حضرت زهرا و سخن حضرت رسول 203
- چکامه دیگری از عبدی 203
- اشاره 220
- شعراء غدیر در قرن 03 220
- در پیرامون شعر 223
- زندگی شاعر 226
- دیوان شعر ابی تمام 231
- دیوان حماسه و شروح آن 233
- دیوانهای حماسه 235
- کسانی که درباره زندگی ابی تمام کتاب نوشته اند 236
- آثار ادبی ابی تمام 236
- ولادت و وفات ابی تمام 238
- نقدی بر ابی تمام 240
- کسانی که درباره مختار کتاب نوشته اند 241
- چکامه ای درباره مختار 243
- دعبل خزاعی 246
- اشاره 246
- در پیرامون تاثیه دعبل 249
- سرآغاز این قصیده 266
- زندگی شاعر 268
- خاندان زرین 268
- نبوغ ادبی دعبل 277
- دعبل و مشایخ روایت او 281
- اما رفتار دعبل با خلفاء و وزراء 283
- خوشمزگیها و نوادر دعبل 290
- نمونه هایی از اشعار مذهبی دعبل 293
- ولادت و وفات دعبل 297
- سپاسی بر قدردانیها 300
آنان خطبه خواند و خداوند ترا بعقد علی در آورد. سپس به درخت بهشت فرمان داد تا زیب و زیور ببار آورد آن را بر فرشتگان ببارد و هر فرشته ای که (این زیب و زیور ها) را بیشتر یا بهتر از دیگران برداشت، تا روز قیامت، به آن می نازد. " ام سلمه " گفت: فاطمه بر دیگر زنان سر افرازی میکرد، به اینکه نخستین خطبه خوان (عقدش) جبریل بوده است.
این روایت را " گنجی " در ص 16 کفایه آورده و گفته است: این، حدیثی حسن و عالی است و ما آن را بهمین طریق روایت کردیم محب الدین طبری هم در ص 32 ذخائر آن نقل کرده است.
و صفوری در ص 225 ج 2، نزه المجالس، آورده است که جبرئیل به رسول خدا گفت: همانا خداوند رضوان را فرمان داد. تا منبر کرامت را بر باب بیت المعمور بگذارد و فرشته ای بنام " راحیل " را فرمود. تا بر آن منبر بالا رود او بر منبر نشست و خدا را به سزاواری، ثنا و ستایش نمود. پس در آسمانها نشاط و سرور بر پا شد و بمن وحی فرمود که عقد این پیوند را میخوانم.
من فاطمه کنیز خود و دختر پیغمبرم محمد را به ازدواج علی در آوردم، پس من عقد کردم و فرشتگان را بر آن گواه گرفتم و شهادت ایشان را در این پارچه حریر نوشتم. اینک من مامور آن را بر شما عرضه کنم و به خاتمی از مشک سپید مهر نمایم و به رضوان خازن جنان بسپارم. در این باره اخبار بسیار دیگری نیز هست.
کابین زهرا
و این بیت عبدی:
و المهر خمس الارض مو
هبه تعالی فی المواهب
اشارتی است به روایتی که " شیخ الاسلام حموئی " در باب هجدهم " فرائد السمطین " از رسول خدا (ص) آورده است که به علی (ع) فرمود: ای علی همانا زمین از آن خداست و آن را بهر یک از بندگان خود که بخواهد، وامی گذارد.