ترجمه الغدیر - جلد 7 صفحه 103

پاک است و هم بر حسن فرزندش که رفتارش پسندیده و گفتارش از معدن علم الهی سرچشمه گرفته.

- اینان اند، نه سایر مردمان،که پناه من اند و هر روز با جان و دل‌رو به سوی آنان دارم.

و نیز ارجوزه دیگری دارد که به نام یکایک پیشوایان‌رهبر زینت داده است.

اضافات چاپ دوم:

[و نیز قصیده در ثنای امام ابی الحسن علی بن موسی الرضا هشتمین حجت خدا دارد، که در مقدمه " عیون اخبار الرضا " تالیف شیخ صدوق درج شده‌و هم قصیده دیگری در ستایش آن امام که می گوید:

- ای زائر که پا در رکاب‌کرده به تاخت می روی.

- چنان از ما گذشت که گویا برقی بود: جهید و ناپدید شد.

ابلغ سلامی زاکیا

بطوس مولای الرضا

- درود خالصانه ام را درطوس به سرورم رضا نثار کن.

- فرزند زاده پیامبر مصطفی، فرزند خلیفه اش مرتضی.

- آنکه به عزتی پایدار، دست یافته و با عظمتی رخشان زیور بسته.

- از این مخلص که دوستی و ولایت آنان را فرض می شمارد پیغام برده بگو:

- در سینه سوز آتشی است که‌دلم را پردرد گفتم.

-از این ناصبیان که دام نهاده در کمین نشسته اند ,قلب دوستانتان جریحه دار است

-با صراحت لهجه بر آنان گذشتم و سخن را بی پرده گفتم.

- علنا پرچم خلاف برافراشتم و از اینکه بگویند: رافضی گشته، هراس نداشتم.

- چه خوش است ترک‌گفتن آنها که رسما به دشمنی و خلاف شما برخاسته اند.

- اگر امکان می یافتم، خود به زیارت او مشرف می گشتم، گر چه بر آتش تفته پای نهم.

- ولی من پای بست این دیارم، با قید و بندی خطیر.