ترجمه الغدیر - جلد 7 صفحه 311

- دین خدا در امن و امان بود، چه کسش بر آشوفت؟ حصار دژ بلند و افراخته چه‌کسش بعزم تسخیر برخاست؟

- بازوی مردان‌دلاور از کار ماند که تسلیم شدند؟ یاسر از مسلمانی برتافتند؟

- یا " شریف‌رضی " شبان فداکار این خاندان، طعمه اجل گشت که رمه آنان از چرا باز ماند.

و قصیده دیگرش 40 بیت است و در دیوانش ج 1 ص 249 با این مطلع ثبت شده:

اقریش لالفم اراک و لاید

فتواکلی غاض الندی و خلی الندی

به خاطر شهرت این دو قصیده، و اینکه در بسیاری از کتب تراجم و فرهنگهای رجالی ثبت آمده تا برسد بدیوان مهیار دیلمی، از نقل تمام این‌دو قصیده صرف نظر شد.

نمونه ای از اشعار و قصائد

یک نمونه از شعر شریف رضی، قصیده است که درباره مذهب سروده، با یاد اهل بیت افتخار می جوید، و اشتیاق خود را بزیارت تربت پاکشان می رساند:

الا لله با دره الطلاب

و عزم لا یروع بالعتاب

- هلا!چه خوش است حمله با شتاب، و اراده که نلرز از بیم عتاب.

- و آنکه دامن همت بر کمر زده می تازد، همچون تاختن شمشیر به سوی گردنها و رقاب.

- ملامتش کنم که از چه‌دوری گرفتی؟ و از نکوهش آرد که زور آمدی نابهنگام.

- من به چشم دیدم که عجز و ناتوانی از بیم صولت شب به خاک‌افتاده جنایات او را ستایش کرد.

- اگر روزگار، با صولت و سطوت راه مرا نمی بست، از همه سو به جانب سروری و ارجمندی می تاختم.

- شیوه جوانمرد عرب، هم آغوشی با شمشیر بران و سمند تیزگام است.

- از دشمنان: جز تهدید دروغین نبیند و از او جز شمشیر راست نبینند.