ترجمه الغدیر - جلد 7 صفحه 51

صفحه 51

شاعر ما، کردهای بشنویه را که در قلعه " فنک " سکونت داشتند، تحریص می کرد تا به یاری " باذ " کردی، خالوی، بنی مروان، به پا خیزند.

بنی مروان، در نبردی که با سال 380 پیش آمده، درتاریخ یاد شده اند، این نبرد بین " باذ " و بین ابو طاهر و حسین دو فرزند " حمدان " اتفاق افتاد بعد از آنکه فرزندان حمدان، بلاد موصل را سال 379صاحب شدند، و بشنوی در این باره ضمن قصیده ای سرود، - کردهای بشنویه، یاران دولت شمایند، عرب و عجم همه می دانند.

در این صورت، نسبت شاعر به بنی مروان، به خاطر علاقه است که به خالویشان " باذ " دارد، البته این علاقه در اثر هم نژادی است. و بهمین جهت سخن برخی که وفات شاعر را سال 370 نوشته اند، بی پایه است، چه تاریخ گواهی می دهد تا ده سال بعد هم، حیات داشته.

صاحب " معالم العلماء "دو تالیف به نام: " دلائل " و " رسائل بشنویه " برای او یاد کرده، و ابن اثیر، در " لباب " ج 1 ص 127 می نویسد: دیوان شعری دارد که مشهور است.

طایفه بشنویه

در عراق، قسمت شرق دجله، طوائف زیادی از اکراد سکونت دارند که به نام قلعه ها و آبادیهای محل سکونت، در تاریخ یاد شده اند، این قلعه ها در اطراف موصل و اربل جای داشته و از جمله " بشنویه "است که شاعر ما از آنجا برخاسته است.

قلاع این طائفه بالاتر از موصل،نزدیک جزیره " ابن عمر " به فاصله دوفرسخ

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه