ترجمه الغدیر - جلد 7 صفحه 53

جلانیه مشهوراند.

و (وزوادیه)که از اشراف و بزرگزادگان‌کردند، و از آنهاست: اسد الدین شیرکوه در گذشته سال 564 و برادرش نجم‌الدین ایوب.

و (شوانکاریه) و این همان طائفه ای است که در سال 564 موقعیکه زنگی بن دکلاء صاحب فارس، از شمله صاحب خوزستان، شکست خورد، بدانها پناهنده گشت و سپس با کمک آنان بر شمله پیروز شده به حکومت فارس رسید.

و (حمیدیه) که دژهای مستحکمی در کنار موصل داشته اند و (هذبانیه) که در قلعه اربل و کارگزاریهای آن جا داشته و (حکمیه) که از فرمانروانشان امیر ابو الهیجاء اربلی نامبردار است.

طوائف دیگر اکراد به نام، مارانیه، یعقوبیه، جوزقانیه، سورانیه، کورانیه عمادیه، محمودیه، جوبیه، مهرانیه، جاوانیه، رضائیه، سروجیه، هارونیه، لریه مشهورو طوائف بی شمار دیگری که قابل آمار نیستند.

قسمتی از اشعار بشنوی

از چکامه های مذهبی شاعر این دو بیت است:

- بهترین اوصیا از میان شریفترین قبائل و گرامی ترین خاندانهابرگزیده شده از لغزش و خطا در امان است.

- هر گاه به چهره او بنگری، پروردگار خود را عملا و لسانا پرستش کرده خواهی بود.

در بیت اخیر به حدیث‌رسول خدا (ص) اشاره دارد که فرمود " نگریستن