ترجمه الغدیر - جلد 7 صفحه 81

صفحه 81

ص 301 آمده، به خدمت صاحب نوشت:

قل للوزیر - ادام الله نعمته

مستخدما لمجاری الدهر و القدر

-باوزیر بگو که خداوندش بر نعمت پایدار دارد و قضا و قدر او را به خدمت گزاری مفتخر سازد.

- برده خود را بر کشیدی و فرزندی پسر بدو بخشیدی، اینک او را با نامی از نامهای عرب افتخار بخش.

-اگر باز هم لطف فرموده با دادن لقب او را تشریف بخشی، با کرم خود، بوستان را با باران خرم ساخته ای.

- سایه ات پیوسته و گسترده باد که از میان پیوسته ها و گسترده ها بهترین است.

[و صاحب در کنار رقعه نگاشت]

هنئته ابنا یشیع الانس فی البشر

هنیت مقدم‌هذا الصارم الذکر

- نعمت فرزندت گوارا باد که چون " انس و بشر " قرین‌خوشخوئی و خوشروئی است، قدم نو رسیده ات مبارکباد که چون شمشیر فولادین برنده و تیز است.

43- محمد بن علی بن عمر، از بزرگان ری است که در محضر صاحب حدیث فرا گرفته و با قصیده رائیه ای او را ثنا گستر شده.

- ادبا از صاحب ابن عباد و ابو اسحاق صابی با لقب " صادین " (دو صاد) یاد کرده اند، از جمله در چکامه شیخ احمدبربیر، در گذشته سال 1226 که در کتابش‌شرح جلی ص 283 ثبت آمده، و منشی با نمکی را می ستاید:

لله کاتبا الذی انا رقه

و هو الذی لا زال قره عینی

فی میم مبسمه و لام عذاره

ما بات ینسخ بهجه الصادین

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه