ترجمه الغدیر - جلد 7 صفحه 82

- قربان آن منشی گردم که مرا برده خود ساخته و پیوسته چشمم بدو روشن است.

- با غنچه‌خندانش که چون میم است، و خط رخسارش که به شکل لام است شب تا صبح از خرمی‌صاحب و صابی نسخه برداری می نماید.

اشعار صاحب در شعائر مذهب

صاحب، با دوستان و آشنایان و خصوصا چکامه سرایانی که او را ثنا گفته اندبا نظم و نثر، نامه نگاری داشته که برخی از آن رسائل و منشآت در کتابهای‌ادبی و فرهنگ رجال ثبت است، و اشعار او چنان که گفته شد، در دیوانی گرد آمده، و ما از میان جواهر منظومش، آنچه بسان مروارید، در رشته مذهب به نظم آمده عرضه می کنیم.

- ثعالبی در " یتیمه الدهر " ج 3 ص 247 از اشعار مذهبی صاحب این دو بیت را می نگارد.

حب علی بن ابی طالب

هو الذی یهدی الی الجنه

ان کان تفضیلی له بدعه

فلعنه الله علی السنه

- دوستی علی بن‌ابی طالب است که راهبر همگان به سوی بهشت است.

- اگر ترجیح او بر صحابه، بدعت به شمار است، پس نفرین خدای بر سنت باد.

و در همان کتاب " یتیمه الدهر " این دو بیت دیگر هم یاد شده:

- بد کیشی گفت: معاویه خالوی تو است: آن بهترین عموها و این هم بهترین خالوها.

فهو خال للمومنین جمیعا

قلت خال لکن من الخیر خال

- در واقع او خالوی همه مومنین است، گفتم: آری خالو است ولی خالوی خالی از خیر.

فقیه حجاز، گنجی شافعی، درگذشته سال 658 در کتاب " کفایه الطالب "