ترجمه الغدیر - جلد 8 صفحه 109

شرح حال شاعر، نمونه اشعار

ابو علی بصیر، نابینا، حسن بن مظفر نیسابوری، اصل او از خوارزم است. ابن شهر آشوبش در شمار پرهیز گاران از شعرای اهل بیت یاد کرده، وابو احمد محمود ابن ارسلان در کتاب تاریخ خوارزم در ثنا و ستایش او گوید: ادب پرور خوارز میان در عصر خود، ادب آموز و سخن پرداز، در فنون هنر معروف و پیشتاز، دارای تالیفاتی است‌از جمله کتاب " تهذیب دیوان ادب " اصلاح منطق " (در ادبیات) ذیل تتمه الیتیمه، دیوان شعر (در دو جلد) و دیوان رسائل و نامه ها (نثر) " محاسن آنان که نامشان حسن است ". ذیل کتاب اخبار خوارزم.

از جمله اشعار او:

اهلا بعیش کان جد موات

احیا من اللذات کل موات

- مرحبا بر آن عیش و زندگانی که سراسر بخت و کامرانی بود. مردگان را به طرب آورد.

- بزم عشرتیان با طراوت و خرم، جمع یاران جمع و دلها شاد خوار.

- عیشی که چون سایه مرحمت از سرما کشید، غبار غم و حسرت بر دلها کشید.

و لقد سقانی الدهر ماء حیاته

و الان یسقینی دم الحیات

- سالها از آب زندگی بهره گرفتیم، اینک زهر و شرنگ در جام ما ریخت.

- دریغا بر جوانمردان که در گذشتند، هماره یاوردردمندان بودند.

- آنگاه که از سرورمان " ابو البرکات " جدا گشتم، برکت و نعمت را پشت سر گذاشتم.

- رکن عزت و عظمت که در میدان کرم و فتوت گوی سبقت می ربود.

- ناخواه ازدیدار چون ماهش دور ماندم، در تاریکی و ظلمت فرو رفتم.

- بام و شام بانگ ناله ام بلند است، اشک حسرت‌و افسوس بر دامنم ریزان.

و از سروده شاعر در مقام ستایش:

جبینک الشمس فی الاضواء و القمر

یمینک البحر فی الارواء و المطر

- سیمایت چون خور و ماه پرتو افشان، دست عطایت چون دریا و باران

- سایه ات حرم امن الهی، دربارت منزلگه حاجتمندان.