ترجمه الغدیر - جلد 14 صفحه 104

می سازد و هر چه او را دلخوش‌دارد مرا دلخوش می دارد .

و در عبارتی: فاطمه پاره تن من است هر چه‌او را آزرد مرا می آزارد و هر چه او را خسته دارد مرا خسته‌می دارد

و در عبارتی: فاطمه پاره تن من است هر چه‌او را پریشان گرداند مرا پریشان می گرداند و هر چه او را آزرد مرا می آزارد .

و در عبارتی: فاطمه پاره تن‌من است هر چه او را حاجت روا و یاری کند مرا حاجت روا و یاری کرده که به گفته تاج العروس یعنی: هر چه به او رسد به من رسید و هر چه خاطر او را فراهم آرد خاطر مرا فراهم آورده .

و در عبارتی: فاطمه شاخه ای (از درخت‌هستی) من است هر چه او را دلخوش دارد مرا دلخوش می دارد و هر چه او را خشمگین سازد مرا خشمگین می سازد

ودر عبارتی: فاطمه پاره ای از گوشت من است هر که او را آزرد مرا آزرده

ودر عبارتی: فاطمه پاره ای از گوشت من است هر چه او را خشمگین ساخت مرا خشمگین می سازد و هر چه او را دلخوش ساخت مرا دلخوش می سازد .

و در عبارتی: فاطمه پاره ای از گوشت من است هر چه او را شادمان می دارد مرا شادمان می دارد .

اسامی پنجاه و نه تن از سنیان گزارش دهنده حدیث

حدیث بالا را با عبارات گوناگون، پیشوایان و نگارندگان شش صحیح و گروهی دیگر از رجال حدیث در نوشته های خود درباره سنن و مسانید و معاجم آورده اند و این هم نمونه ای از گزاشگران آن:

1- ابن ابی ملیکه متوفی 117 . بر بنیاد آنچه بخاری و مسلم و ابن ماجه و ابن داود و احمد و حاکم آورده اند وی از راویان این حدیث است .

2- ابوعمر بن دینار مکی متوفی 125 یا 126 بنا به گفته هر یک از بخاری و مسلم در صحیح خود وی نیز از راویان این حدیث است