ترجمه الغدیر - جلد 14 صفحه 192

خود همانجا یاد کرده که می گوید: کلمه ها را از معانی آن می گردانند او گفت ای رسول خدا کسیکه ما را دشمن‌دارد خدا او را چه کیفری می دهد گفت ابوبکر برایت همین بس که ابلیس - که خدای تعالی لعنتش کند - از خدا امان می خواهد که او را به کیفری است که برای دشمنان شما آماده کرده کیفر نکند گفت ای رسول خدا این کیفرکسی است که ما را دشمن دارد ولی پاداش کسی که ما را دوست دارد چیست رسول خدا (ص) گفت باید خود شما ارمغانی از کارهاتان به آنان بدهید بوبکر (ض) گفت ای رسول خدا من خدا و فرشتگان او را گواه می گیرم که 1/4از پاداش همه کارهایم را از آغاز مسلمانی ام‌تا پایان عمر به آنان اهدا می کنم عمر (ض) گفت ای رسول خدا من نیز همین طور، رسول خدا (ص) گفت این را بخط خودتان بنویسید . علی کرم الله وجهه گفت: بوبکر دواتی شیشه ای‌بگرفت و رسول خدا (ص) به او گفت بنویس او نوشت:

بسم الله الرحمن الرحیم چنین گوید بنده خدا - عتیق بن‌ابی قحافه که من خدا و رسول او و همه‌مسلمانان حاضر را گواه گرفتم که 1/4 ازپاداش همه کارهایم را از آغاز مسلمانی ام تا پایان عمر بخشیدم به کسانی که مرا در زندگانی این جهان دوست دارند . و این دستخط را نیز برای همین نگاشتم.

گفت: سپس عمر نامه‌را بگرفت و مانند آن را بنگاشت و چون‌قلم از نگارش فراغت یافت جبرئیل (ع) فرمود آمد و گفت ای رسول خدا پرودگار ترا سلام می رساند و با درودو احترام، ترا ویژه می دارد و می گوید: آنچه دو دوستت نوشته اند بده . رسول خدا (ص) گفت: آن همین است جبرئیل آن را بگرفت و به آسمان برد وسپس به نزد رسول خدا (ص) برگشت و رسول خدا (ص) او را گفت جبرئیل آنچه گرفتی از من کجا است؟ گفت آن نزد خدای تعالی است که خدا نیز زمینه‌آن را گواهی کرد و حاملان عرش و من ومیکائیل و اسرافیل را نیز بگواهی گرفت و خدای تعالی گفت: آن نزد من خواهد بود تا بوبکر و