- نکوهش گزافه گویی در برتر خوانی ها 1
- اشاره 1
- شعراء غدیر در قرن 09 1
- بررسی سخنان او در دم مرگ و پشیمانی او 1
- غدیریه حافظ برسی 1
- سه کاری که بوبکر از انجام ندادنش پشیمان شد 9
- سه زمینه بازپسین 11
- جلوگیری از آبرو ریزی 16
- پرسش یک یهودی از بوبکر 17
- پیک های ترسایان و پرسش های ایشان 18
- بیایید تا تندروی را بشناسیم 22
- گواهی های پیامبر و یارانش بر دروغ بودن لاف هاشان 24
- تنها او می دانسته که پیامبر هم می میرد 27
- نشانه هایی بر داناتر بودن بوبکر و بررسی آن 27
- پاسخ وی با پیامبر یکسان بوده 29
- تنها او می دانسته که پیامبر را کجا باید به خاک سپرد 31
- تنها او می دانسته پیامبران ارث نمی گذارند 37
- اشاره 37
- چرا پیامبر آن سخن را به وارثانش نگفت 38
- اشاره 39
- فدک را پیامبر به فاطمه بخشیده بود 39
- فرازهایی از سخنرانی او درگیر و دار فدک 41
- اشاره 42
- آیه های قرآن که می رساند پیامبران ارث می گذارند؟ 42
- آیا این آیه ها ارث بردن از سرمایه دانش پیامبری را می رسانند؟ 42
- برای دشنام گویی به علی عمویش را دشنام گو شناسانده اند 45
- فرمان نامه مامون درباره فدک 47
- دست به دامن دروغ ها 50
- دلیری بوبکر 55
- اشاره 55
- اشاره 57
- به گواهی علی، بوبکر دلیرترین مردم است 57
- استدلال به هودج 64
- سخن اسکافی در پاسخ جاحظ 66
- به گواهی قرآن، بوبکر دلیرترین مردم است 74
- گواهی ابن مسعود 77
- پایداری خلیفه بر بنیاد عقیدتی 79
- جانسپاری خلیفه در خداپرستی 84
- اشاره 90
- ورزیدگی خلیفه در اخلاق 90
- دیگر دشنام گویی های بوبکر 92
- تندی و درشتی او با دختر پیامبر 95
- اشاره 95
- گزارشی دروغ در بردباری بوبکر 95
- آزرده شدن فاطمه و واکنش های او 96
- پوزش خواهی خلیفه از زهرا 98
- سخن جاحظ 100
- اشاره 103
- نگاهی در یک سخن آزار دهنده 103
- گزارشهائی از پیامبر درباره حدیث فاطمه هر کس فاطمه را بیازارد مرا آزرده 103
- اسامی پنجاه و نه تن از سنیان گزارش دهنده حدیث 104
- اشاره 111
- احادیث غلو آمیز یا قصه های خرافی 111
- خورشید بر چرخ گردنده 111
- توسل به ریش بوبکر 115
- گواهی بوبکر و جبرئیل 121
- انگشتر پیامبر و نقش 122
- پهنای بهشت بوبکر 126
- خدا از بوبکر حیا می کند 127
- کرامت دفن ابوبکر 129
- جبرئیل از هیبت بوبکر به خاک می افتد 132
- داستانی مشتمل بر کرامتی از بوبکر 135
- اشاره 141
- بوبکر پیرمردی سرشناس و پیامبر جوانی ناشناس 141
- نقش انصار در دو بیعت 148
- گزارش هجرت 154
- بوبکر سالخورده تر از پیامبر 160
- مسلمان شدن بوبکر پیش از تولد علی 162
- بوبکر سالخورده ترین یاران پیامبر 176
- بوبکر در کفه ترازو 183
- توسل خورشید به بوبکر 186
- ماده سگی مامور از میان دیوان 188
- ارمغان بوبکر برای دوستدارانش 191
- ابوبکر در قاب قوسین 195
- دین و گوش و چشم آن 196
- بوبکر و پایگاه او نزد خدا 199
- پیامبر از بوبکر و عمر یاری می گیرد 203
- اشباح پنجگانه از زادگان آدم 204
- بوبکر بهترین کسان است در همه آسمان ها و زمین 213
- پاداش پیامبر و بوبکر 215
- دوستی و سپاسگزاری واجب بر توده مسلمان 216
- بوبکر در کفه ترازو 217
- پدر هیچ کدام از مهاجران جز بوبکرمسلمان نشد 220
- اشاره 220
- مسلمان شدن پدر و مادر بوبکر 224
- اشاره 224
- مسلمانی پدر بوبکر 225
- مسلمانی مادر بوبکر 238
- اشاره 245
- بوبکر و پدر و مادرش در قرآن 245
- آیه ای دیگر درباره بوبکر و پدرش 248
- هدف از بگو مگو 250
- آنچه روشن می کند ابوطالب مسلمان بوده 251
- اشاره 251
- سروده های بسیاری از او 252
- کارهای نیکو و سخنان شایسته سپاسگزاری که به آن برخاسته 272
- اشاره 272
- باران خواستن ابوطالب از برکت پیامبر 279
- ابوطالب در زاده شدن امیرمومنان 281
- آغاز کار پیامبر با ابوطالب 282
- ابوطالب پیامبر را گم می کند 283
- ابوطالب در آغاز دعوت پیامبر 288
- گفتار ابوطالب به علی: با پسر عمویت همراهی کن 294
- سخن ابوطالب: خود را به پهلوی عمو زاده ات پیوند زن 296
- بوطالب و دلسوزی اش برای پیامبر 297
- ابوطالب و پسر زبعری 299
- سرور ما ابوطالب و قریش 300
- سرور مکیان و نامه قریش 305
- سفارش های ابوطالب در هنگام مرگ 311
- سفارش های ابوطالب به زادگان پدرش 313
- حدیثی از ابوطالب 315
- اشاره 316
- آنچه خاندان و کسانش از او گزارش کرده اند 316
- سخن امام باقر 334
- سخن امام سجاد 334
- انجامین سخن 335
- سخن امام رضا 335
- سخن امام صادق 335
- نسبت هایی که کسانی از وابستگان او به وی داده اند 340
- اشاره 340
- چهل گزارش در مورد مسلمانی ابوطالب 343
- نگارش های جداگانه در مورد مسلمانی ابوطالب 365
- سروده هایی در ستایش او 368
- ستایش های منظوم 381
- دلبر حقیقت در نامه الغدیر 381
- اشاره 381
و این سخن او: علی گنجور دانش من است .
و این سخن او: علی انبان دانش من است .
و این سخن او: من خانه فرزانگیام و علی در آن است .
و این سخن او: منخانه دانشم و علی در آن است .
و این سخن او: من ترازوی دانشم و علی دو کفه آن است .
و این سخن او: من ترازوی فرازنگیام و علی زبانه آن است .
و این سخن او: استادترین پیروان من در دادرسی علی است .
و این سخن او: استادترین شما در دادرسی علی است و بسیاری گزارش های پاکیزه همانند آنچه گذشت .
آیا آن برداشت های درون تهی، ناسازگار نیست با آنچه در برگردان پارسی همین نگاشته ج5 ص 171 تا 180 گذشت؟ و با آنچه در جلد ششم زیر نشانی " نوادر الاثر = برجا مانده های کمیاب ر درباره دانش علی آوردیم و همه جا با انگشت نهادن بر سخنان نخستین یاران پیامبر و کسانی که با نیکوئی در پی ایشان افتادند - همچون عایشه، عمر، معاویه، پسر عباس، پسر مسعود، عدیپسر حاتم، سعید پسر مسیب، هشام پسر عتبه، عبد الله پسر حجل، عطاء
کجا می توان به جز فرمانروای گروندگان علی، هیچ کس از توده مسلمان را داناترین ایشان شمرد با اینکه ما در بر گردان پارسی همین نگاشته - ج 5 ص 180 - 179 دیدیم دانشوران همداستانندکه تنها علی درود بر او باد - و نه دیگران - بوده که دانش پیامبر - درودخدا بر وی و خاندانش - پس از مرگ وی به او رسیده با این که در همانجا گزارش درستی را دیدیم که از سرور ما فرمانروای گروندگان رسیده که گفت: به خدا سوگند من برادر و دوست و پسر عموی اویم و دانش او پس از درگذشتش به من رسیده پس کیست که به او سزاوارتر از من باشد؟