ترجمه الغدیر - جلد 14 صفحه 252

یکی از این چهار راه گام نهیم:

1- نتیجه گیری از سخنانی که بر زبان رانده

2- یا از کارهائی که در انجام آن کوشش نموده

3- یا از آنچه خاندان و کسانش درباره او گزارش کرده اند زیرا اهل هر خانه به آنچه در آن است آگاه تر از دیگران اند .

4- یا از نسبت هائی که کسانی از پیرامونیان او درباره اش بر زبان رانده اند.

سروده های بسیاری از او

سخنان ابوطالب (ع): اینک گوهرهائی آبدار و در رشته کشیده‌از سرودهای روشن او را که در کتاب های حدیث و سرگذشت نامه ها و تواریخ آمده می آوریم .

حاکم در مستدرک 623 / 2 با زنجیره های خود از ابن اسحاق آورده که او گفت: ابو طالب ابیاتی خطاب به نجاشی سرود و او را تشویق کرد که آنان - یعنی مهاجران مسلمان به حبشه - را همسایگانی نیکو باشد و از آنان پاسداری کند . به این قرار:

"نیکان مردم بدانند که محمد، دستیار موسی و مسیح بن مریم است

اونیز برای ما دینی آورد مانند آنچه ایشان آوردند

پس همه ایشان ما را به فرمان خدا راهنمائی می کنند و از بدی‌ها باز می دارند

البته شما در کتاب‌خود می خوانید که او گفتاری راستین دارد و سخن او از سر نادانی نیست

و به راستی که هیچ گروهی از ما به آهنگ‌تو پای در راه نمی نهند مگر با جوانمردی و بزرگواری هائی که از تو دیده اند باز می گردند . "