ترجمه الغدیر - جلد 14 صفحه 26

وانگهی‌اگر این خواب ها درست باشد کدام نشانه ناچیز از دانش خلیفه در دست داریم که نمونه ای باشد از افزونی یافتن او با سر کشیدن آن کاسه از دست‌بزرگ ترین پیامبران؟ سخن او درباره " اب "؟ یا برداشت وی از " کلاله " و " بهره نیا و مادر بزرگ پدری و مادری از مرده ریگ نواده " و جانشینی‌پیامبر و دیگر زمینه ها؟ آیا با همین‌سرمایه های دانش بوده است که او و دوستش هنگامی که پیک خدا - درود خدا بر وی و خاندانش - نیز زنده بوده در پیرامون کیش وی دستورهائی می داده اند؟

کدامین سینه است که پیک خداوندهر چه را خدا در سینه خودش - درود خدا بر وی و خاندانش - ریخته اند در آن بریزد و آنگاه هیچ دانشی از آن تراوش نکند؟ مگر نه اینکه " از کوزه‌همان برون تراود که در اوست "؟

تو نیک می دانی که پذیرفتن آن همه گزارش‌های درستی که از گفته های پیک خدا - درود خدا بر وی و خاندانش - و از گفته های یاران او و شاگردان ایشان درباره دانش فرمانروای گروندگان به او - درود بر او - رسیده و سپس سازش‌دادن میان آن ها و برداشت های گزافه ای که درباره دانش بوبکر گذشت ما را ناگزیر می کند بگوئیم او از پیک خداوند هم داناتر بوده است زیرا دیدیم علی و پیامبر - درود خدا بر آن‌دو و خاندانشان - در برتری ها بردارند و علی همتای برادر پاک خویش است و روان وی در همه سرافرازی ها، که دانش وی پس از مرگش به او رسیده ودروازه‌و گنجور و پیمانه و انبان دانش‌وی است، (پس داناتر شناختن بوبکر از علی ما را بر آن می دارد که وی رااز پیامبر نیز داناتر بشماریم) و من‌گمان ندارم همه آن گروه - و شاید بیشترشان نیز - چنین برداشتی را بپذیرند آری کسی که از گزافگوئی درباره بوحنیفه و داناتر انگاشتن او از پیک خداوند - درود خدا بر وی و خاندانش - در رشته داوری خودداری نکند - که در جلد پنجم ص 279 از چاپ دوم گذشت - چنین کسی از چنین برداشتی‌درباره بوبکر که از بوحنیفه برتر است‌پروا نخواهد داشت .