ترجمه الغدیر - جلد 14 صفحه 27

ای پیروان‌ابن حزم و ابن تیمیه و ابن کثیر و ابن قیم جوزیه این است گزافگوئی گوشخراشی که سخت باید دشمن داشت نه آنچه شیعه می گوید

نشانه هایی بر داناتر بودن بوبکر و بررسی آن

تنها او می دانسته که پیامبر هم می میرد

نخستین نمونه از نمونه‌های دانش جانشین پبامبر در دیده باقلانی از پیشینیان - چنانکه در " تمهید " وی ص 191 آمده - و در دیده سید احمد زینی دحلان از پسینیان - چنانکه در ج 3 ص 376 از " سیره " وی که در کنار نگاشته " حلبی " چاپ شده آمده - همان آگاه کردن مردم است به مرگ پیک خداوند - درود خدا بر وی و خاندانش - و گفتگوی او با عمر پسر خطاب بر بنیاد سخن خدای گرامی و فرزانه: محمدنیست مگر برانگیخته ای، که پیش از او برانگیختگان درگذشتندآیا اگر در گذشت یا کشته شد شما به پشت (= آئین پیشین) بر می گردید؟ تا پایان آیه

چه فراموش کارند آن دو نویسنده که ندانسته اند این رویداد برای هیچکدام از یاران‌پیامبر چنان پیچیده و در نیافتنی نبود و بسی دور است که دانش آنان چه این اندازه‌بوده باشد زیرا آنان که قرآن بزرگوار را در سینه داشتند همه می دانستند که او- درود خدا بر وی و خاندانش - را مرگ‌دریافته و این را نیز بر شالوده سرشتی می شمردند که خداوند در میان همه آدمیان نهاده و فرمان مرگ را بر همه روان گردانیده و پایان زندگی و اندازه درنگ در گیتی در نزد او است وهیچکس را نرسد که بمیرد مگر با دستوری از خدا که زندگی هر کس را در نامه سرنوشت او مرز نهاده اند و هر گروهی را مرگی است که چون مرگ ایشان فرا رسد نه یک ساعت پس می افتند و نه‌پیش، پس از جنگ زدن در دامن قرآن بزرگ، بسی سخنان آشکار از خود او - درود خدا بر وی و خاندانش - در جاهائی بیشمار نیز آویزه گوششان بود که به ویژه بازپسین دیدار خود از خانه