ترجمه الغدیر - جلد 20 صفحه 213

و حکومتش محروم گردانیده است، و چون‌طبق اجتهادش بوده هیچ گناهی نکرده و بر صواب بوده است.

اجتهاد سپری برای جنایتکاران

محمد بن جریر طبری‌در" تهذیب " می نویسد: سیره نویسان متفقند بر این که علی دستور داد قاتلش را به کیفر قتلش بکشند و از مثله کردنش بر حذر داشت. و در میان امت اختلافی بر سر این نیست که ابن ملجم طبق اجتهاد و تفسیرش و به تصور این که کار درستی میکند علی را کشته است. و به همین لحاظ است که عمران بن حطان می گوید:

زهی به ضربه ای که پرهیزگاری زد و منظوری جز این نداشت

که رضای پرورگار آسمان را در یابد

من درباره وی می اندیشم و در نتیجه می بینم

که وی در آستان خدا از همه آدمیان گرانبارتر است

با همین اجتهاد و مجتهد بودن، ابو غادیه فزاری قاتل عمار یاسر را تبرئه می کنند، عمار یاسری که خدا و پیامبر او را ستوده اند و این حدیث پیامبر (ص) که به وی می فرماید: " ترا دار و دسته تجاوزکاران داخلی می کشد "- چنانکه در جلد نهم گذشت- حدیثی ثابت و " صحیح " شمرده شده است، و نیز دامن عمر وعاص‌از آلایش حیله ای که در جریان حکمیت بکار زد و به امت محمد (ص) خیانت کرد ووحدت و قدرتش را بر هم زد پیراسته می‌شود، کسی تبرئه میشود که مولای ما امیرالمومنین درباره او و همکارش فرمود:

هان این دو مردی که به عنوان حکم برگزیدید حکم قرآن را پشت سر افکندند و آنچه را قرآن نابود کرده احیا نمودند و هر یک از پی دلخواه خویش رفتند بی ارشادی از خدا، تا در نتیجه بدون حجتی آشکار یا باستناد سنتی که عمل گشته باشد داوری نمودند و در داوری و حکمیت خویش اختلاف پیداکردند و هر دو بیراهه رفتند. بر اثر آن، خدا از آن دو بیزار گشت و پیامبرش و مومنین