ترجمه الغدیر - جلد 21 صفحه 193

یک ناصبی مستجاب الدعوه

" سعید بن ایاس جریری " متوفی 144 روایت کرده: " عبد الله بن شقیق عقیلی پدر عبد الرحمن بصری مستجاب الدعوه بود، چنانکه ابری که بالای سرش می گذشت، می گفت: خدایا این را از اینجا رد مکن، مگر آنکه برما ببارد و آن نیز شروع به بارش می کرد ". " این ابی خثیمه " این روایت را در " تاریخ " خود آورده است (تهذیب254:5).

" امینی می گوید: این که دعای یکی از اولیای الهی بر آورده شود. استعبادی ندارد و بر مولی سبحانه دشوار نیست که بر بندگان صالحش کرامت بدهد، اما نسبت کرامت بر " عقیلی " استعباد دارد و به فاصله شرق تا غرب، از او دور است، چرا که او از کسانی است که بر عداوت " سید عترت " کمر بسته اند، و بنقل " ابن خراش ": " از طرفداران عثمان و دشمنان علی بود ". " احمد بن حنبل " گفته است: " این مرد به علی حمله می کرد پس برای آن " پسر مادر " که دوستی " سید عرب امیر مومنان " علیه السلام را پیشه نکند، دیگر چه کرامتی می ماند؟ آنهم عداوتی که پس از دعای مستجاب پیغمبر اقدس در باره " علی " علیه السلام انجام گیرد، دعایی که مضمون آن این است: " خدایا هر که او را دوست بدارد، او را دوست بدار.

و هر که با او دشمنی ورزد، او را دشمن بدار ".

و پس از آنکه پیغمبر صلی الله علیه و اله و سلم فرموده است: " علی را جز آدم مومن دوست نمی دارد. و غیر از منافق او را کسی دشمن نمی دارد ".

و پس از این سخن پیغمبر صلی الله علیه و اله که فرمود: " ای علی انسان مومن ترا