ترجمه الغدیر - جلد 22 صفحه 249

شیخ عبدالرضا مقری کاظمی

اشاره

در گذشته بسال 1120

- پیامبران، از درک مقام تو باز مانده اند، و افتخار تو، به اوصیا نیز دامن گسترده است.

- از ستایش پیمبران که بگذریم، این خدا است که مقام ترا تکریم کرده و چه نیکو بزرگداشتی.

- هر گاه جز آیه تطهیر درحق شما خاندان نیامده بود، در شکوه شما همین کافی بود.

- تو نوری بودی، زمانی که هنوز آدم از خاک و آب نیافریده شده بود.

- معجزه موسی، و عصا و ید بیضا، در وجود تو تحقق‌پیدا کرده و تو عین- الیقین هستی،

- آنجا که موسی از جانب طور، نور آتش‌و درخشش آن را احساس کرد.

- و روح قدسی که به یاری عیسی برخاست، و او مردگان را زنده می کرد.

- ترا مقامی‌است، که هر گاه تو نبودی، خدای به یگانگی ستایش نمی شد و مردم هیچگاه هدایت نمی یافتند.

شاعر، در ادامه این ابیات، چنین گفته است:

- آنان، حق علی را که در روز غدیر خم به رعایت آن مامور شدند،