کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 1851

صفحه 1851

هر جا كه بود ناله هر بي‌نوا بلند هر جا كه بود طفل يتيمي سرشك‌بار

هرجا كه بود شعله شور و نوا بلند از بهر دستگيري آنان سپندوار

يك‌باره مي‌شد ا» يد مشكل‌گشا بلند تا خانه‌زاد خود كُنَدَت كردگار پاك

بهرت نمود خانه خود را بنا بلند آهنگ «تفلحوا» چو شنيدي ز كوي دوست

و آواز خوش چو شد ز حريم حرا بلند يك‌باره دست بيعت خود را از روي شوق

كردي به سوي شمس رُسل، مصطفي بلند مدحت‌گر تو ذات جلالت مأب حق

مدح تو كرده با سخن «هل اتي» بلند پا بر حريم خانه چون بگذاري از شرف

فرياد شوق مي‌شود از بوريا بلند با ذوالفقار تو همه جا آشكار بود

دست بلند شير خدا، «لافتي» بلند ما ريزه‌خوار خوان ولاي توايم و بس

از لطف توست اين كه بُوَد بخت ما بلند خمّ غدير بود و به قدرت خدا نمود