کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 2258

صفحه 2258

[صفحه 12]

غدير عيد همه‌ي انسانيت است. آن روز آرزوي نهايي از خلقت انسان بيان شد و هدف انسانيت مشخص گرديد. آنان كه آن روز را ضايع كردند حق انسانيت را زير پا گذاشتند و حق ميلياردها بشر را ناديده گرفتند.

غدير در روح ما و از طينت ماست. ما با غدير به دنيا آمده‌ايم، و با زلالش كه با جانمان آميخته به ملاقات پروردگار خواهيم رفت.

در نقطه‌ي غدير توقفي بايد، كه با حقيقت انسان سر و كار دارد، و در جهات مختلف وجودي او مؤثر است و تكليف دنيا و آخرتش را تعيين مي‌كند.

هزار و چهارصد سال است كه شيعه زلال پر بركت غدير را به پاي درختان ولايت مي‌افشاند و از آن بيابانِ خشك، باغهاي پر ثمر اعتقادي و گلهاي زيباي محبت را پرورش مي‌دهد. خار و خس كينه‌هاي دشمن علي عليه‌السلام را با برائت و لعن آنان ريشه كن نموده، و با حجتي قوي كه پيامبر صلي اللَّه عليه و آله به دستش داده مرزهاي غدير را به روي معاندين بسته و جرأت تعرّض را از آنان سلب نموده است. شهيدان غدير در عرصه‌ي هزار و چهارصد ساله‌ي آن، دنباله‌روي اوّلين شهيدان آن فاطمه و محسن عليهماالسلام و پيرو شهيدان با عظمت غدير در كربلا هستند. عاشورا مولود غدير و حافظ آن است؛ سنگري رو در روي سقيفه!

در غدير چشمان پيامبر صلي اللَّه عليه و آله دور دستهايي را مي‌نگريست كه مي‌بايد كشتي اسلام آن را طي كند و هدف نهايي آن به ظهور برسد؛ و آينده‌هايي را در نظر داشت كه گرگهاي عقيده، اسلام را از داخل مورد تعرض قرار داده‌اند.

و اين بود كه دست علي بن ابي طالب عليه‌السلام را گرفت و او را بلند كرد و از همانجا او را به همه‌ي نسلهاي تاريخ نشان داد و به عنوان جانشين خود معرفي فرمود.

اينك ما ميراث دار غديريم كه در قله‌ي عظمت آن به دنيا آمده‌ايم. امروز غدير فراتر از ديد دشمنانش، آفتاب خيره‌كننده‌اي است كه بر همه‌ي جهان مي‌تابد، و كشتي پُرقدرتش پهنه‌ي گيتي را درمي‌نوردد، و دست غرق شدگان فتنه‌هاي هزار و چهارصد

[صفحه 13]

ساله‌ي سقيفه را به گرمي مي‌فشارد و از گردابهاي سياه كفر و گمراهي به سبزگونه‌ي پُرطراوت خود مي‌رساند تا روحشان را صفايي تازه بخشد.