کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 2301

صفحه 2301

بحارالأنوار: ج 37 ص 136، ج 39 ص 336، ج 41 ص 228. عوالم: ج 3: 15 ص 68. كشف

المهم: ص 109. بصائر الدرجات: ص 201.

بدين ترتيب پس از سه روز، مراسم غدير پايان پذيرفت و آن روزها به عنوان

[صفحه 66]

«ايام‌الولاية» در ذهنها نقش بست، وگروهها وقبائل عرب، هر يك با دنيايي از معارف اسلام، پس از وداع با پيامبرشان و معرفت كامل به جانشينِ او، راهيِ شهر و ديار خود شدند. اهل مكه و يمن به سمت جنوب از راهي كه آمده بودند بازگشتند و قبايل مختلف در مسير راه به منطقه‌ي سكونت خود رفتند. پيامبر صلي اللَّه عليه و آله نيز عازم مدينه گرديدند در حالي كه كاروان بعثت را به سر منزل مقصود رسانده بودند.

خبر واقعه‌ي «غدير» در شهرها منتشر شد و به سرعت شايع گرديد و به گوش همگان رسيد، و بدون شك توسط مسافران و ساربانان و بازرگانان تا اقصي نقاط عالم آن روز يعني ايران و روم و چين پخش شد و غير مسلمانان هم از آن با اطلاع شدند.

در بُعد ديگر، پادشاهان ممالك كه با قدرت نوپاي اسلام مخالف بودند و چه بسا چشم طمع به ايام بعد از رحلت پيامبر صلي اللَّه عليه و آله دوخته بودند، با شنيدن خبر تعيين جانشيني چون اميرالمؤمنين عليه‌السلام نقشه‌هاي خود را نقش بر آب ديدند. بدين وسيله جامعه‌ي اسلامي بار ديگر قدرت خود را به نمايش گذاشت، و از حملات احتمالي بيگانه مصون ماند، و بدين‌گونه بود كه خداوند حجتش را بر مردم تمام كرد؛ چنان كه اميرالمؤمنين عليه‌السلام مي‌فرمايد:

«ما عَلِمْتُ اَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلي اللَّه عليه و آله تَرَكَ يَوْمَ الْغَديرِ لِاَحَدٍ حُجَّةً وَ لا لِقائِلٍ مَقالاً»: [19].

« … پيامبر صلي اللَّه عليه و آله در روز غدير براي احدي عذري، و براي كسي سخني باقي نگذاشت».

از اينجاست كه عمق كلام خداوند تبارك و تعالي را مي‌توان دريافت كه مي‌فرمايد: