کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 2302

صفحه 2302

«لَو اجْتَمَعَ النَّاسُ كُلُّهُمْ عَلي وِلايَةِ عَلِيٍّ ما خَلَقْتُ النَّارَ»: [20].

«اگر همه‌ي مردم بر ولايت علي متفق بودند آتش جهنم را خلق نمي‌كردم».

[صفحه 68]

شياطين و منافقين در غدير

اشاره

افشاي عكس العملها و اقدامات شياطين ابليسي و شياطين انسي، از مهمترين بخشهاي موضوع غدير بشمار مي‌آيد، زيرا در سايه‌ي آن به آساني مي‌توان دريافت كه آنچه پس از رحلت پيامبر صلي اللَّه عليه و آله به وقوع پيوست و آنطور كه مردم زحماتِ يك عمر آن حضرت و آن خطابه‌ي عظيم در غدير را ناديده گرفته و به فراموشي سپردند، هرگز بدون پايه‌ريزي و برنامه‌هاي قبلي انجام نگرفته بود و شياطين و منافقين آخرين تلاشهاي خود را در اين زمينه انجام داده بودند.

در غدير، هم ابليس و گروهش عزا گرفته بودند، و هم منافقين در هاله‌اي از يأس و نااميدي بسر مي‌بردند، و توطئه‌هاي خود را نقش بر آب مي‌ديدند.

هم شيطان و شياطينش در فكر راهي تازه براي گمراهي امت و به جهنم كشاندن مسلمين بودند، و هم كافرانِ به ظاهر مسلمان چاره‌اي براي بازگشت و عقب گرد به دوران جاهليت واحياي دوباره‌ي كفر و شرك و الحاد جستجو مي‌كردند.

آنچه در اين قسمت از تاريخ تكان دهنده است اينكه در غدير، شياطين دل به منافقين بسته بودند و چشم به دست آنان و نقشه‌هايشان داشتند و خود را از هر جهت مستأصل مي‌ديدند. اين منافقانِ مشرك و كافر بودند كه روي شيطان و شيطانيان را سفيد كردند، و به فرزندان خَلَف خود كه دستِ كمي از آنها نداشتند درسِ مقابله با وحي و نبوت و دستگاه الهي را دادند، و چنان نقشه‌اي پياده كردند كه نه فقط خود به مقاصد شومشان رسيدند، بلكه تا آخر روزگار اكثريتي از مسلمين را از راه و صراط مستقيم دوازده جانشين بر حقِّ پيامبرشان منحرف كردند و چهره‌ي خلافت اسلامي را هم نزد جهانيان مشوَّه ساختند.

دراين بخش، ابتدا اشاره‌اي خواهيم داشت به آنچه بين ابليس و شياطين در روز غدير جريان داشت، و سپس اقدامات و عكس‌العملهاي منافقين را ذكر مي‌كنيم.