کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 2570

صفحه 2570

شهادت مي‌دهم كه تو از روي ذلت تقيه نكردي، و به خاطر ترس از حق خود امساك نكردي، و به عنوان عقب نشيني از جهاد با غاصبان حقت خودداري نكردي، و به عنوان سازشكاري مطلبي بر خلاف رضاي خدا اظهار نكردي، و در مقابل آنچه در راه خدا به تو رسيد سستي نكردي و ضعف نشان ندادي و به عنوان انتظار از طلب حق خود بيچارگي نشان ندادي.

معاذ اللَّه كه تو چنين باشي! بلكه وقتي مظلوم شدي براي خدا صبر كردي و كار خود را به او سپردي و ظالمان را متذكر شدي ولي نخواستند به ياد بياورند و آنان را موعظه كردي ولي در آنان اثر نكرد و آنان را از خدا ترسانيدي ولي نترسيدند!

در قسمت ديگري از زيارت غدير مي‌خوانيم

لَعَنَ اللَّهُ مُسْتَحِلِّي الْحُرْمَةِ مِنْكَ وَ ذائِدِي الْحَقِّ عَنْكَ، وَأَشْهَدُ أَنَّهُمُ الْأَخْسَرُونَ الَّذينَ تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَ هُمْ فيها كالِحُونَ.

لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ساواكَ بِمَنْ ناواكَ.

لَعَنَ اللَّهُ مَنْ عَدَلَ بِكَ مَنْ فَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ وِلايَتَكَ.

خدا لعنت كند آنان كه حرمت تو را شكستند و حقت را از تو دور كردند. شهادت مي‌دهم كه آنان از همه زيان‌كارترند، آنان كه حرارت آتش به صورتهايشان مي‌خورد و در آن با روي گرفته و عبوس هستند.

خدا لعنت كند كسي را كه تو را با آن كه در مقابل تو ايستاد مساوي بداند.

خدا لعنت كند كسي را كه تو را با آنكه خداوند ولايتت را بر او واجب كرده مساوي بداند.

[صفحه 358]