کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 2677

صفحه 2677

سؤال من از ملتّ‌ها اين است: چرا در وصلت ها به شما نگاه نمي‌كنند؟ و چرا معيار شان در تشكيل زندگي، مكتب علي‌عليه السلام نيست؟ تا بركات آسماني نصيب آنان گردد و از اين همه گرفتاري‌هاي تجمّل پرستي، به در آيند؟ مكتب او راه نجات است، هر كس به اين مكتب تمسّك جويد نجات خواهد يافت. «وَ مَنِ اعْتَصَم بِكُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ» هر كسي به شما خاندان نبوّت تمسك جست به خدا تمسك جُسته است.(19) پيامبر رحمت سر به سوي آسمان بلند كرد و عرضه داشت: «خدايا! اين دختر من است، محبوب‌ترين خلق در نزد من مي‌باشد و اين برادر من است و محبوب‌ترين خلق نزد من است. خدايا! او را وليّ و ياور خود گردان و اهلش را بر او مبارك كن.» (20) آن ازدواج بي‌بديل تاريخ صورت گرفت تا آيه شريفه «أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُوْليِ الْأَمْرِ مِنْكُمْ» (21) تفسير گردد.

سراسر زندگي 63 ساله اميرالمؤمنين زيباست، زيباترين ولادت، زيباترين نام، زيباترين تربيت در دامان نبوّت، زيباترين جنگاوري، زيباترين حكومت، زيباترين كلام، زيباترين ازدواج، زيباترين تربيت اولاد، حتّي زيباترين مرگ در زيباترين مكان و در زيباترين شب، آن هم نه يك شب، بلكه يك شبِ بهتر از هزار شب، شب نزول قرآن!

زيباترين تربيت اولاد تو، نقطه پرگار تاريخ است و گردش چرخ گردون بر محور تربيت اين مكتب است، حاصل آن ازدواج آسماني هديه نيمه رمضان سال سوّم هجرت، نخستين سبط محمّد مصطفي‌صلي الله عليه وآله دوّمين گوهر تابناك آسمانِ ولايت، امام حسن مجتبي‌عليه السلام؛ هم بازي جدّ اطهر خويش رسول خداصلي الله عليه وآله نبي رحمت صلي الله عليه وآله او را بر بالاي دوش خود مي‌نهاد، تا خود آرام گيرد و عرضه مي‌داشت: «خداوندا! من دوست دارم حسن را و دوست مي‌دارم هركه او را دوست بدارد.» (22)

حسن‌عليه السلام فرزند شير خداست، پروريده دامن زهراست و دست آموز علي مرتضي عليه السلام، صاحبِ ذوالفقار، شجاع‌ترين مرد تاريخ، يكه تاز ميادين نبرد. آن زمان كه امام مجتبي‌عليه السلام در ميدان شمشير به دست مي‌گرفت من گمانم حيدر مي‌جنگد وپيامبر نفس مي‌كشد. ضربات او تكرار خاطرات غزوات شير خدا و شمشير او روايتگر حركات ذوالفقار در ميدان نبرد بود.

عبادت امام دوّم با پاي پياده در سفرهاي حجّ، از بديهيات است و جايي براي انكار آن وجود ندارد، چون انكار آن، انكار حقيقت است و حقيقت انكار شدني نيست. تنها ترين سردار در طول تاريخ كاري حسيني كرد و قيامي علوي، خدا را خشنود ساخت و دل نازنين پيامبرصلي الله عليه وآله را شاد نمود.

هديه دوّم خداي حكيم به اين وصلت بي‌نظير، مولود سوم شعبان سال چهارم هجرت، سوّمين ستاره درخشان آسمان امامت و ولايت، سيّد جوانان اهل بهشت، سفينه نجات، حسين‌عليه السلام سيّد الشهدا است.

موجود زنده در حيات خود داراي قلبي است كه عضو مركزي دستگاه گردش خون است و داراي ضرباني است كه ضربانش ركن ركين حيات است. «قلب را در بدن اهميّتي بسزا است؛ يعني تا نيرويش باقي است و باز و بسته مي‌شود شخص زنده است؛ همين كه از كار افتاد مرگ فرا مي‌رسد».(23) تپش قلب، جهش زندگي است، راه و روش را، قلب رقم مي‌زند.

منِ تاريخ، معلّمِ بشريّت و چراغ هدايتم، زندگي‌ام را قلبي است كه ضربانش ركن حيات من است، بدون او تاريخ مي‌ميرد و زندگي را وداع مي‌گويد.

اگر من زنده‌ام و معلّم بشريّتم، عاشورا قلب تاريخ است و حسين‌عليه السلام حماسه ساز عاشورا، و به يقين بايد گفت كه حسين‌عليه السلام مبدأ و معاد تاريخ است.

هديه‌اي ديگر، زينت پدر، عقيله بني هاشم، عالمه غير معلّمه، عجيب است زينب‌عليهما السلام! چه كرد اين زينب‌عليهما السلام؟! از چه ظلمي دريغ كردند؟! هرچه توانستند ظلم نمودند؛ امّا زينب‌عليها السلام چون كوهي استوار و سروي مقاوم سران ظلم را به وحشت انداخت، با صبرش، با شجاعتش، با عبادتش، با وفاداري اش، به خدا عجيب بود اين زن، زن مگو مرد آفرين روزگار … سرّ ني در نينوا مي‌ماند اگر زينب نبود