کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 2716

صفحه 2716

و دختر محمدصلي الله عليه وآله همسر من بوده و در خانه من سكني دارد و گوشتش با خون و گوشت من در تماس است.

و دو نوه احمد فرزندان من از فاطمه اند، پس كدامين شما همچون من چنين سهمي دارند؟

من بر تمام شما به اسلام پيشي گرفته‌ام، در حالي كه نوجواني بودم كه به وقت بلوغ نرسيده است.

رسول خداصلي الله عليه وآله در روز غدير خم ولايت من را بر شما واجب كرده است. من كسي هستم كه شما مرا در روز جنگ و صلح فراموش نخواهيد كرد.

پس واي و واي و واي بر كسي كه فرداي قيامت خدا را ملاقات كند در حالي كه به من ظلم كرده است.

معاويه دستور داد تا آن نامه را مخفي دارند تا اهالي شام آن را قرائت نكنند چرا كه باعث مي‌شود تا مردم به علي بن ابي طالب تمايل پيدا كنند.»

ب) ابو طفيل عامر بن واثله مي‌گويد: «كنت علي الباب يوم الشوري مع عليّ‌عليه السلام في البيت و سمعته يقول لهم: لأحتجّنّ عليكم بمالايستطيع عربيّكم و لاعجميّكم تغيير ذلك. ثم قال … فأنشدكم باللَّه: هل فيكم احد قال له رسول اللَّه‌صلي الله عليه وآله: من كنت مولاه فعليّ مولاه، اللّهم وال من والاه و عاد من عاداه، و انصر من نصره، لبيلغ الشاهد الغائب غيري؟ قالوا: اللّهم لا»؛(8) «من بر در اتاق در روز شورا با علي در خانه بودم و شنيدم كه به آن‌ها مي‌فرمود: بر شما به چيزي استدلال مي‌كنم كه عرب و عجم از شما قدرت تغيير آن را نداشته باشد. سپس فرمود: … شما را به خدا سوگند! آيا در ميان شما كسي هست كه رسول خدا درباره او فرموده باشد: هر كس كه من مولاي اويم پس علي مولاي اوست، بار خدايا دوست بدار هر كس كه ولايت او را پذيرفته و دشمن بدار هر كس را كه با او دشمني كرده، و ياري كن هر كسي كه او را ياري نموده است، بايد حاضران به غايبان اطلاع دهند، غير از من؟ گفتند: بار خدايا هرگز.»

ج) حاكم نيشابوري به سندش از نُذَير ضبيّ كوفي تابعي نقل كرده كه گفت: «كنّا مع عليّ يوم الجمل، فبعث إلي طلحة بن عبيداللَّه أن ألقني، فأتاه طلحة. فقال: نشدتك اللَّه، هل سمعت رسول اللَّه‌صلي الله عليه وآله يقول: من كنت مولاه فعليّ مولاه، اللّهم وال من والاه و عاد من عاداه؟

قال: نعم. قال: فَلِمَ تقاتلني؟ قال: لم اذكر. قال: فانصرف طلحة»؛(9) «ما با علي‌عليه السلام در روز جنگ جمل بوديم، حضرت كسي را نزد طلحة بن عبيداللَّه فرستاد تا با او ملاقات كند، طلحه نزد حضرت آمد، حضرت به او فرمود: تو را به خدا سوگند! آيا شنيدي از رسول خداصلي الله عليه وآله كه مي‌فرمود: هر كس كه من مولاي اويم علي هم مولاي اوست، بار خدايا دوست بدار هر كس كه ولايت او را پذيرفته و دشمن بدار هر كس كه او را دشمن داشته است؟

طلحه گفت: آري. حضرت فرمود: پس چرا با من قتال مي‌كني؟ او گفت: يادم نمي‌آيد. در اين هنگام طلحه از امام علي‌عليه السلام جدا شد.»