کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 2725

صفحه 2725

فنجّاه ذو الطول الاله من المكر

و بات رسول اللَّه في الغار آمنا

موقّي و في حفظ الاله و في ستر

و بتّ اراعيهم متي ينشرونني

و قد وطّنت نفسي علي القتل و الأسر»؛(54)

«من با جانم از بهترين كسي كه بر روي سنگ‌ريزه ها گام نهاده حفاظت كردم، و كسي كه به دور خانه خدا و حجرالأسود طواف كرده است.

رسول خدا ترسيد كه حيله‌اي بر او وارد كنند، لذا خداي بخشنده از حيله نجاتش داد.

رسول خدا در غار با امن و امان شب را تا به صبح آرميد و در حفظ خدا و پناه او بود.

من شب را تا به صبح بيدار بوده و منتظر بودم كه چه وقتي مرا قطعه قطعه مي‌كنند، و لذا خودم را براي كشته شدن و اسيري آماده كرده بودم.»