کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 2845

صفحه 2845

روايات اهل بيت‌عليهم السلام

1 - كليني‌رحمه الله به سندش از امام باقرعليه السلام نقل كرده كه فرمود: «زماني كه آيه «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» نازل شد، مسلمانان عرض كردند: اي رسول خدا! آيا شما امام همه مردم نيستي؟ حضرت فرمود: «من فرستاده خدا به سوي همه مردم مي‌باشم، وليكن زود است كه بعد از من امامان بر مردم از بين اهل بيتم بيايند، آنان در بين مردم قيام مي‌كنند ولي تكذيب مي‌شوند و امامان كفر و ظلال و متابعين آنان، به امامان از اهل بيتم ظلم مي‌كنند. هر كس كه ولايت آنان را داشته و از آنان متابعت و پيروي كرده و تصديق گفتارشان كند از من و با من است و زود است كه مرا ملاقات نمايد. آگاه باشيد! و هر كس كه به آنان ظلم كرده و تكذيب شان كند از من و با من نيست و من نيز از او بيزارم.» (47)

2 - شخصي به نام بشر بن غالب بر امام صادق‌عليه السلام وارد شد و درباره آيه «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» از حضرت سؤال نمود. امام فرمود: «امامي است كه مردم را به هدايت دعوت كرده و مردم نيز دعوت او را پذيرفته‌اند. و امامي است كه مردم را به ضلالت دعوت كرده و او را اجابت نموده‌اند، آنان در بهشت و اينان در دوزخند. و اين همان گفتار خداوند است كه فرمود: «فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ».(48)

اصطلاحات «امام» در قرآن

در قرآن كريم كلمه «امام» در اصطلاحات گوناگون به كار رفته است:

1 - امام به حق

كلمه «امام» بر امام به حقّ كه از جانب خداوند منصوب مي‌شود در قرآن به كار رفته است.

خداوند متعال مي‌فرمايد: «وَجَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا»؛(49) «ما آنان را پيشواياني قرار داديم كه به امر ما هدايت مي‌كنند.»

و نيز درباره حضرت ابراهيم‌عليه السلام مي‌فرمايد: «إِنِّي جاعِلُكَ لِلنّاسِ إِماماً»؛(50) «به طور حتم من تو را براي مردم پيشوا قرار دادم.»