کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3007

صفحه 3007

قال رسول اللَّه صلي الله عليه و آله: هنئوني، هنئوني: [26] به من تهنيت بگوييد، به من تهنيت بگوييد.

اين عيد و جشن جديد نيست و منحصر به تشيع هم نبوده چه اينكه فِرَق ديگر مسلمين هم اين روز را جشن مي‌گرفته‌اند، ولي در قرون اخير از شعائر شيعه محسوب مي‌شود.

در مصر و كشورهاي اسلامي در طول سالها روز غدير را به عنوان عيد جشن مي‌گرفته‌اند. [27] اين مراسم از زمان رسول خدا صلي الله عليه و آله با كلام حضرت كه فرمودند: «هَنِّئوني، هَنِّئوني» شروع شد، آنچنانكه خود آنحضرت مردم را امر مي‌كند به ايشان تبريك بگويند. همچنين عمامه سحاب را به سر مبارك اميرالمؤمنين عليه‌السلام در آن روز قرار دادند.

[صفحه 30]

در چنين روزي در آسمانها هم جشن برقرار است. امام صادق عليه‌السلام فرمود: روز غدير نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است.

خداوند تعالي در بهشت قصري خلق فرموده كه بناي آن خشتي از نقره و خشتي از طلا است. در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه‌ي سبز رنگ وجود دارد و خاك آن از مشك و عنبر است.

در آن قصر چهار نهر جاري است: نهري از شراب و نهري از آب و نهري از شير و نهري از عسل. در كناره‌هاي اين نهرها درختاني از انواع ميوه‌ها قرار دارد، و بر آن درختان طيوري هستند كه بدنهاي آنها از لؤلؤ و بالهايشان از ياقوت است و به انواع صداها مي‌خوانند.

روز غدير كه فرا مي‌رسد اهل آسمانها وارد اين قصر مي‌شوند و تسبيح و تقديس و تهليل مي‌گويند. آن پرندگان هم به پرواز در مي‌آيند و خود را به آب مي‌زنند، و سپس در آن مشك و عنبر مي‌غلطند. آنگاه كه ملائكه جمع شدند بار ديگر به پرواز در مي‌آيند و آن عطرها را بر آنان مي‌پاشند.

ملائكه در روز غدير «نثار فاطمه عليهاالسلام» [28] را به يكديگر هديه مي‌دهند. وقتي آخرين ساعات روز غدير فرا مي‌رسد ندا مي‌آيد: «به مراتب و درجات خود بازگرديد كه به احترام محمد و علي تا سال آينده در چنين روزي، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود». [29] در زمان اميرالمؤمنين عليه‌السلام روز جمعه‌اي مصادف با عيد غدير شده بود. حضرت در ميدان شهر كوفه در خطبه‌ي نماز درباره‌ي غدير و اهميت و افضليت آن سخناني ايراد فرمودند، و بعد از نماز در مجلسي كه به همين مناسبت در منزل حضرت مجتبي عليه‌السلام ترتيب داده شده بود با جمعي شركت نمودند.

ائمه‌ي معصومين عليهم‌السلام نيز در سالهاي مختلف در مكانهاي مختلف مراسم جشن و اطعام و افطار بر پا مي‌نمودند و در اهميت و عظمت اين روز كلمات بسيار حساس و شايان توجهي بيان مي‌فرمودند كه در كتب مختلف ذكر شده و به مناسبتهايي خواهد آمد.