کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3062

صفحه 3062

او نيز بعد از مطالعات بسيار در رابطه با شيعه، تشيع را انتخاب نمود و از راه‌هاي مختلف در صدد اثبات حقانيّت و نشر تشيع بر آمد و در اين راه سعي و كوشش فراوان نمود. در مصاحبه‌اي كه با او انجام گرفته مي‌گويد: «به عقيده من تشيع همان اسلام است و اسلام نيز همان تشيع».(47) او نيز تأليفاتي در دفاع از مذهب تشيع دارد كه از آن جمله مي‌توان به ازمة الخلافة و الامامة و آثارها المعاصرة اشاره كرد.

لازم به ذكر است كه حقّانيّت تشيّع باعث گرايش تعداد فراواني از پيروان اهل سنّت و ساير اديان به اين مذهب گرديده و انسانهاي پاك نهاد و حقيقت‌گرا؛ پس از درك حقّانيت شيعه، پيرو اين مكتب پويا و مقدّس مي‌شوند.

آنچه در اين مختصر آورده شد، نتها به عنوان نمونه مطرح گرديد.

4 - تعيين مرجع ديني‌

مسئله امامت دو جنبه دارد: يكي جنبه تاريخي و ديگري ديني. بر فرض كه از جنبه تاريخي عصر آن گذشته باشد، از جنبه ديني، اثر آن تاكنون باقي است و تا روز قيامت نيز باقي خواهد ماند. اگر از امامت و ولايت بحث مي‌كنيم، يك جهت مهمّش اين است كه مرجع ديني ما كيست و دين را از چه كساني بايد اخذ كرد؟ سنت واقعي پيامبرصلي الله عليه وآله نزد چه كساني است؟ آيا دين و معارف اسلام را از امثال ابوالحسن اشعري و ابن‌تيميه و فقه و فروع دين را از ائمه مذاهب چهارگانه بگيريم، همان گونه كه اهل سنت و وهابيون مي‌گويند، يا از راه افرادي معصوم كه جز اهل بيت پيامبرصلي الله عليه وآله كسان ديگر نيستند، پيروي كنيم؟

همان گونه كه آيات و روايات بر اين امر تأكيد فراوان نموده است و شيعه امامي بر آن اصرار دارد؛ بر هر مسلمان واجب است كه بعد از گذشت زمان و فاصله زياد از صاحب رسالت، پيامبر اكرم‌صلي الله عليه وآله و اختلاف مذاهب و آرا، راهي را براي رسيدن به سنت نبوي و معارف ديني بپيمايد كه مورد اطمينان اوست. و لذا نصب امام علي‌عليه السلام به مقام ولايت و خلافت غير از آن كه خلأ زعامت و حاكميّت اسلامي را در امور سياسي، بعد از پيامبرصلي الله عليه وآله جبران مي‌كند، او را مرجعي براي رفع مشكلات ديني و مسائل شرعي مردم نيز قرار مي‌دهد. مشكلاتي كه طبيعتاً بعد از پيامبرصلي الله عليه وآله پديد آمده بلكه شديدتر مي‌شود. و به همين جهت است كه امام علي‌عليه السلام بر اين امر مهّم تأكيد كرده در توصيف عترت پيامبرصلي الله عليه وآله خطاب به مردم مي‌فرمايد:

1 - «فأين تذهبون؟ و أنّي تؤفكون و الأعلام قائمة و الآيات واضحة و المنار منصوبة فأين يتاه بكم و كيف تعمهون و بينكم عترة نبيّكم؟ و هم أزمّة الحقّ و أعلام الدّين و ألسنة الصّدق»؛(48) «مردم كجا مي‌رويد؟ چرا از حق منحرف مي‌شويد؟ پرچمهاي حقّ بر پاست، و نشانه‌هاي آن آشكار است، با اين كه چراغهاي هدايت روشنگر راه‌اند، چون گمراهان به كجا مي‌رويد؟ چرا سرگردان هستيد؟ در حالي كه عترت پيامبرصلي الله عليه وآله شما در ميان شماست. آنان زمام‌داران حقّ‌ند، پيشوايان دين، و زبان‌هاي راستي و راست گويانند.»

2 - «انظروا أهل بيت نبيّكم فالزموا سمتهم و اتّبعوا أثرهم فلن يخرجوكم من هدي و لن يعيدوكم في ردي فإِن لبدوا فالبدوا و إن نهضوا فانهضوا و لا تسبقوهم فتضلّوا و لا تتأخّروا عنهم فتهلكوا»؛(49) «مردم! به اهل بيت پيامبرتان بنگريد از آن سو كه گام برمي‌دارند گام را به جاي گام آنان بگذاريد، آنان شما را از راه هدايت بيرون نمي‌برند و به پستي و هلاكت باز نمي‌گردانند. اگر سكوت كردند سكوت كنيد و اگر قيام كردند، بپا خيزيد. از آنان پيشي نگيريد كه گمراه مي‌شويد و از آنان عقب نمانيد كه نابود مي‌گرديد.»

3 - «نحن الشّعار و الأصحاب و الخزنة و الأبواب و لا تؤتي البيوت إلّا من أبوابها فمن أتاها من غير أبوابها سمّي سارقاً»؛(50) «مردم! ما اهل بيت پيامبرصلي الله عليه وآله چونان پيراهن تن او و ياران راستين او خزانه داران علوم و معارف وحي و درهاي ورود به آن معارف، مي‌باشيم، كه جز از در، هيچ كس به خانه‌ها وارد نخواهد شد. و هر كس از در به خانه وارد نشود دزد ناميده مي‌شود.»

4 - «أين الّذين زعموا أنّهم الرّاسخون في العلم دوننا كذباً و بغياً علينا أن رفعنا اللَّه و وضعهم و أعطانا و حرمهم و أدخلنا و أخرجهم بنا يستعطي الهدي و يستجلي العمي»؛(51) «كجايند كساني كه پنداشتند دانايان علم قرآن آنان مي‌باشند نه ما؟ كه اين ادعا را بر اساس دروغ وستمكاري بر ضد ما روا داشتند. خدا ما اهل بيت پيامبرصلي الله عليه وآله را بالا آورد و آنان را پست و خوار كرد، به ما عطا فرمود و آنها را محروم ساخت، ما را در حريم نعمت‌هاي خويش داخل و آنان را خارج كرد، كه راه هدايت را با راهنمايي ما مي‌پويند و روشني دل‌هاي كور از ما مي‌جويند.»