کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3168

صفحه 3168

پاسخ

اولاً: در برخي از آيات قرآن كلمه (مولي) به معناي اولي و اولويت به كار رفته است، همانند آيه {مَأْواكُمُ النَّارُ هِيَ مَوْلاكُمْ .(462)

ثانياً: حمل كلمه (مولي) در حديث غدير بر معناي اولي به تصرف و سرپرستي به جهت قرائني است كه در حديث وجود دارد.

ثالثاً: در آيه مربوط به حضرت ابراهيم‌عليه السلام قرينه‌اي وجود دارد كه مانع از حمل آيه بر اولويت در تصرف است، و آن اين كه هيچ كس بر پيامبر خدا مقدم نيست. به خلاف مورد حديث غدير.

9 - ذيل حديث!!

او نيز مي‌گويد: قرينه‌اي در ذيل حديث وجود دارد كه دلالت بر اراده محبّت از كلمه (مولي) دارد؛ زيرا پيامبرصلي الله عليه وآله فرمود: «اللَّهم وال من والاه وعاد من عاداه».

پاسخ

اولاً: اين دعا، به قرينه صدر حديث «الست اولي بكم من انفسكم» اين چنين معنا مي‌شود: «بار خدايا! هر كس كه ولايت حضرت علي‌عليه السلام را پذيرفت او را دوست بدار، و هر كس از ولايت او سرباز زد او را دشمن دار».

ثانياً: اين معنا هرگز با اهتمام شديد پيامبرصلي الله عليه وآله در ذكر آن سازگاري ندارد، زيرا چگونه قابل توجيه است كه ما بگوييم: پيامبرصلي الله عليه وآله آن جماعت عظيم را در آن بيابان گرم به جهت اعلان يك مطلب جزئي و آن اين كه حضرت علي‌عليه السلام دوست آن‌ها است، جمع كرده باشد.

ثالثاً: در برخي از روايات جمله «وال من والاه» همراه با جمله «احبّ من احبّه» آمده است، و اين شاهد بر آن است كه جمله اول به معناي محبّت نيست، و در غير اين صورت تكرار لازم مي‌آيد.