کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3188

صفحه 3188

ابي نعيم از محمّد بن احمد بن علي بن مخلّد، از محمّد بن عثمان بن ابي شيبه، از يحيي حماني، از قيس بن ربيع، از ابي هارون عبدي، از ابي سعيد خدري نقل مي‌كند كه: پيامبرصلي الله عليه وآله مردم را در روز غدير خم به عليّ‌عليه السلام دعوت نمود. و امر كرد كه هر چه خار و خاشاك زير درخت بود بكنند. و اين واقعه در روز پنجشنبه بود. عليّ‌عليه السلام را صدا زد، آن گاه بازوهاي او را گرفت و هر دو را بلند نمود به حدّي كه مردم سفيدي زير بغل‌هاي رسول خداصلي الله عليه وآله را مشاهده كردند. مردم متفرّق نشدند تا اين كه اين آيه نازل شد: {أَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ ديناً} پس رسول خداصلي الله عليه وآله فرمود: اللَّه اكبر بر كامل كردن دين و تمام نمودن نعمت، و رضايت پروردگار به رسالت من و به ولايت عليّ از بعد من. آن گاه فرمود: هر كه من مولاي اويم پس عليّ مولاي اوست، بار خدايا هر كس ولايت او را پذيرفت او را دوست بدار و هر كه با او دشمني نمود او را دشمن دار. و هر كس او را ياري كرد ياري كن و هر كس او را خار كرد خارش نما...(551)

بررسي سند

- محمد بن احمد بن علي بن مخلّد معروف به ابن محرّم: از بزرگان شاگردان ابن جرير طبري و ملازمين او است، كه دار قطني و ابو بكر برقاني او را معتبر دانسته‌اند، و ذهبي از او به امام تعبير كرده است.(552) و اگر برخي او را تضعيف كرده‌اند به جهت نقل احاديث مناقب اهل بيت‌عليهم السلام است.

- محمّد بن عثمان بن ابي شيبه: ذهبي او را به امام حافظ تعبير كرده و صالح جزره او را توثيق نموده است. و ابن عدي مي‌گويد: من از او حديث منكري نديده‌ام تا آن را نقل كنم.(553)

- يحيي حماني: او از رجال مسلم در صحيح اوست. و نيز از مشايخ ابي حاتم و مطيّن و امثال اين دو از بزرگان اهل سنت به حساب مي‌آيد. و عده‌اي از يحيي بن معين نقل كرده‌اند كه او را صدوق و ثقه معرفي نموده است. و نيز گروهي ديگر از علماي اهل جرح و تعديل (رجال) او را توثيق نموده‌اند. و هر كس درباره او سخني ناشايست گفته به جهت حسد او بوده است. گفته‌اند كه او عثمان را دوست نداشته و درباره معاويه مي‌گفته كه او بر غير ملت اسلام بوده است.(554)

- قيس بن ربيع: او از رجال ابي داود و ترمذي و ابن ماجه به حساب مي‌آيد. و ابن حجر او را صدوق دانسته است.(555)

- ابو هارون عبدي: كه همان عمارة بن جوين است، او از مشاهير تابعين بوده و از رجال بخاري در «خلق افعال العباد»، و ترمذي و ابن ماجه و از شيوخ ثوري و حمّادين و ديگران از بزرگان اهل سنت بوده است. گرچه برخي به جهت تشيع بر او خرده گرفته‌اند،(556) ولي نمي‌توانند او را ردّ كنند؛ زيرا حديث او در كتب بخاري و دو كتاب از صحاح اهل سنت وارد شده است. و ديگر اين كه در جاي خود به اثبات رسيده كه شيعه بودن راوي حديث در صورتي كه راستگو باشد مضرّ به حديث او نيست.(557)

2 - روايت خطيب بغدادي‌

خطيب بغدادي از عبداللَّه بن عليّ بن محمّد بن بشران، از علي بن عمر حافظ، از ابو نصر حبشون بن موسي بن ايوب خلّال، از علي بن سعيد رملي، از ضمرة بن ربيعه قرشي، از ابن شوذب، از مطر ورّاق، از شهر بن حوشب، از ابي هريره نقل كرده كه گفت: هر كس در روز هجدهم ذي حجه روزه بگيرد ثواب شصت ماه روزه بر او نوشته خواهد شد. و آن روز غدير خم است، زماني كه پيامبرصلي الله عليه وآله دست علي بن ابي طالب‌عليه السلام را گرفت و فرمود: آيا من وليّ مؤمنين نيستم؟ گفتند: آري اي رسول خدا! فرمود: هر كه من مولاي اويم پس عليّ مولاي اوست. عمر بن خطاب گفت: مبارك باد، مبارك باد اي پسر ابي طالب! تو مولاي من و مولاي هر مسلمان شدي. آن گاه خداوند اين آيه را نازل كرد: {أَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ...} ...(558).

بررسي سند